http://www.youtube.com/watch?v=yUMjuGMeWug&feature=player_embedded

Επιτροπή Νομικής Υποστήριξης Πλατείας Συντάγματος

Κείμενο της Επιτροπής Νομικής Υποστήριξης που περίληψή του, χθες βράδυ (5/6/2011) διαβάστηκε στην αρχή της Συνέλευσης της Πλατείας Συντάγματος.

Εκτός άλλων έχει ενδιαφέρον γιατί περιγράφεται ένα πλαίσιο αντιμετώπισης του Μνημονίου.

Θεμέλιο του πολιτεύματός μας είναι η λαϊκή κυριαρχία. (Άρθ. 1 παρ. 2 Συντάγματος) Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, και υπάρχουν υπέρ αυτού (Άρθ.1 παρ. 3Σ).

Βρισκόμαστε στους δρόμους και τις πλατείες αγανακτισμένοι,γιατί παραβιάζεται το Σύνταγμά μας, ο θεμελιώδης καταστατικός χάρτης των δικαιωμάτων μας και νιώθουμε ότι είναι χρέος μας και ανάγκη να το υπερασπιστούμε. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία. (άρθ. 120 παρ.2 και 4).). «Η ουσία του Δικαίου είναι η αντίσταση κατά του αδίκου» (ΑrturKaufmann, ΠΧ ΛΒ σελ.705)

Από τις αρχές του 2010 η Ελλάδα αντιμετώπιζε πρόβλημα δανειοδότησης από τις διεθνείς αγορές. Οι δανειακές ανάγκες της χώρας μας για το 2010 ήταν 53 δις ευρώ. Στις 25-1-2010, ενώ οι αγορές προσέφεραν 25 δις ευρώ με επιτόκιο 6,2%, το οικονομικό επιτελείο δανείστηκε μόνο 8 δις ευρώ για πέντε έτη (Ελευθεροτυπία, 26-1-2010). Η Ελλάδα θα μπορούσε ήδη μέχρι 31-3-2010 να είχε δανειστεί άνετα από τις διεθνείς αγορές τουλάχιστον ποσό 53,4 δις ευρώ με μέσο επιτόκιο περί το 6,2%, χωρίς να έχει παραιτηθεί από την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας σε σημαντικούς τομείς και χωρίς να έχει μετατραπεί σε οικονομικό προτεκτοράτο του ΔΝΤ και της Ευρωζώνης υπό το έλεγχο της Τρόικας (Επ. Μαριάς, Νομικό Βήμα, 2010, σελ. 2212).

Η ψήφιση του Ν.3845/2010 (περί Μνημονίου), η υπογραφή της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης (η οποία συντάχθηκε από την δικηγορική εταιρία «SlaughterandMay» με έδρα το Λονδίνο) η έκδοση της απόφασης 2010/320 του Συμβουλίου Υπουργών της ΕΕ (με την οποία ειδοποιήθηκε η Ελλάδα να λάβει μέτρα για την μείωση του ελλείμματος που κρίθηκε υπερβολικό), αλλά και η εφαρμογή τους πραγματοποιούνται κατά παράβαση βασικών διατάξεων του Συντάγματος, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου αλλά και του Κοινοτικού Δικαίου.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ:

1. -Έχουν εκχωρηθεί στην πράξη η άσκηση και ο έλεγχος της πολιτικής σε όργανο (Τρόικα= Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) το οποίο δεν προβλέπεται ούτε θεσμοθετείται από καμία διάταξη νόμου.(εθνική, κοινοτική ή διεθνή).

2. Οι μειώσεις μισθών και συντάξεων έρχονται σε ευθεία αντίθεση με το Σύνταγμα (άρθ. 17), το Άρθ. 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (άρθ.17) που προστατεύουν μια σειρά περιουσιακών δικαιωμάτων του προσώπου όπως δικαιώματα μισθών, συντάξεων, επιδομάτων και κάθε άλλης μορφής αποδοχών εργαζομένων ή δικαιούχων κοινωνικής ασφάλισης, είτε περιοδικών, είτε κατά δόσεις ή εφάπαξ, αλλά και το άρθρο 25 του Συντάγματος που κατοχυρώνει την αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου.

3.Οι ρυθμίσεις του Μνημονίου αφορούν και ζητήματα φορολογίας εισοδήματος, κοινωνικής ασφάλισης, εισοδηματικής πολιτικής για τα οποία η Ε.Ε. δεν έχει ούτε αποκλειστική, ούτε συντρέχουσα αρμοδιότητα (άρθρα 2,3 Σ.Λ.Ε.Ε). Συνεπώς η απόφαση 2010/320 του Συμβουλίου έχει ληφθεί κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων. Οι πιο εξοργιστικές όμως ρυθμίσεις περιέχονται στην Δανειακή Σύμβαση:

Η αναγκαστική εκτέλεση απαγορεύεται γιατί είναι ευθεία παρέμβαση στα εσωτερικά κυρίαρχου κράτους από άλλα (άρθρο 2.7, Χάρτας του ΟΗΕ). Αν απαγορεύεται στον ΟΗΕ να το κάνει απαγορεύεται και σε κάθε άλλο κράτος. Σύμφωνα με το διεθνές έθιμο απαγορεύεται η αναγκαστική εκτέλεση σε περιουσιακά στοιχεία του κράτους, που προορίζονται για δημόσιους σκοπούς (ασυλία λόγω Εθνικής Κυριαρχίας- Κ. Χρυσόγονος, Νομικό Βήμα, 2010, σελ. 1358).Δυνάμει όμως του άρθ. 14 (5) της δανειακής Σύμβασης που υπεγράφη με τους δανειστές μας (Ε.Επ., Δ.Ν.Τ., και Ε.Κ.Τ.) το Ελληνικό κράτος παραιτείται αμετάκλητα και άνευ όρων από κάθε ασυλία Εθνικής Κυριαρχίας «…που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει…», επιτρέποντας έτσι την κατάσχεση της μέχρι σήμερα ακατάσχετης δημόσιας περιουσίας, συμπεριλαμβανομένων των πολεμικών εξοπλισμών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας. Ο όρος παραίτηση από την ασυλία της Εθνικής Κυριαρχίας δεν είναι μόνον ο αυστηρότερος της σύμβασης, αλλά με αυτόν τον όρο παραβιάζονται θεμελιώδεις αρχές του Δικαίου σε όλα τα επίπεδα. Ειδικότερα, παραβιάζει την θεμελιώδη αρχή του σεβασμού της κυριαρχίας του κράτους, απειλεί, θέτει σε κίνδυνο και προσβάλλει στον πυρήνα τους τα κυριαρχικά δικαιώματα, την ίδια την κυριαρχία και την υπόσταση της Χώρας(Κασιμάτης, Οι Συμφωνίες Δανεισμού της Ελλάδας με την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ., του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, 2010 σελ. 25).

Επίσης, η Χώρα μας παραιτείται από όλες τις νομικές διαδικασίες (ενστάσεις, αγωγές) σχετικά με την κατάσχεση των περιουσιακών της στοιχείων. Επιπλέον δε, συμφωνείται ως εφαρμοστέο δίκαιο το αγγλικό που επιτρέπει την παραίτηση ενός κράτους από την ασυλία (σε αντίθεση π.χ. με άλλα δίκαια, όπως το ελληνικό). Η παραίτηση αυτή έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τα αρθ. 1 (περί εθνικής κυριαρχίας) και 26 του Σ. (διάκριση εξουσιών σε νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική), καθώς κανένα όργανο του Κράτους (ούτε καν το Κοινοβούλιο, ακόμα και με αυξημένη πλειοψηφία) δεν έχει αρμοδιότητα να παραιτηθεί από ασυλία που αφορά την περιουσία που έχει ταχθεί για Δημόσιο Σκοπό και να δεσμεύσει με αυτό τον τρόπο τις μελλοντικές γενιές.

Πολλώ δε μάλλον δεν νομιμοποιούνται να δεσμεύσουν μ’ αυτό τον τρόπο την κρατική περιουσία και τις μελλοντικές γενιές ο Υπουργός Οικονομικών, κος Γεώργιος Παπακωνσταντίνου και ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, κος Γεώργιος Προβόπουλος με τις υπογραφές των οποίων, και μόνον, τέθηκε σε ισχύ η δανειακή σύμβαση. Κανονικά βάσει του Ελληνικού Συνταγματικού Δικαίου ο ΠτΔ υπογράφει τις διεθνείς Συνθήκες και η Βουλή τις κυρώνει με νόμο.

Στην περίπτωση του Μνημονίου με το άρθρο 4 του ν. 3845/2010 προβλεπόταν κύρωση όλων των δανειακών συμβάσεων και μνημονίων από την Βουλή και μετά από μόλις τρεις μέρες με το άρθ. 9 του Ν.3847/2010 τροποποιήθηκε η ως άνω διάταξη, έτσι ώστε, αφαιρώντας την νομοθετική αρμοδιότητα της Βουλής, αυτές να ισχύουν από την υπογραφή τους και να αρκεί απλώς «συζήτηση και ενημέρωση», γεγονός το οποίο, επιπλέον, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το Σύνταγμα, είτε βάσει του άρθρου 28 §2 που απαιτεί αυξημένη πλειοψηφία των 180 βουλευτών για την κύρωση διεθνών συμβάσεων, είτε βάσει του άρθρου 36§2 του Συντάγματος, που απαιτεί την απόλυτη πλειοψηφία για την κύρωση με τυπικό νόμο από τη Βουλή των διεθνών συνθηκών οικονομικής συνεργασίας που επιβαρύνουν τους Έλληνες. Κατά συνέπεια υφίσταται διπλή Συνταγματική παραβίαση, αφού όχι μόνο δεν υπεγράφη νομίμως η εν λόγω σύμβαση αλλά δεν κυρώθηκε και ποτέ.

Μάλιστα στη σύμβαση απαιτείται γνωμοδότηση του Νομικού Συμβούλου του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας & Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του Νομικού Συμβούλου του Υπουργείου Οικονομικών, την εγκυρότητα της οποίας διαβεβαιώνει η ελληνική κυβέρνηση » [άρθ. 3 (4) (α) της Σύμβασης] με την οποία πιστοποιείται, ότι η σύμβαση αυτή δεν έρχεται σε αντίθεση με καμία διάταξη του συντάγματος ή νόμου που ισχύει ή θα ισχύσει στο μέλλον. Πέραν της προφανούς αναλήθειας της συγκεκριμένης γνωμοδότησης, η βεβαίωση αυτή χρησιμοποιείται προκειμένου οι δανειστές μας να ζητήσουν πίσω εντόκως τα χρήματα που κατέβαλαν, ακόμα και αν η σύμβαση αυτή κριθεί άκυρη ως αντίθετη με το ελληνικό Σύνταγμα. Ενώ αντίθετα, αν η σύμβαση κριθεί άκυρη ως αντισυνταγματική για κάποιον από τους δανειστές μας, αυτοί αποδεσμεύονται χωρίς καμία κύρωση.

Η σύμβαση βρίθει αντίστοιχων λεόντειων όρων υπέρ των δανειστών εις βάρος, όμως, της Ελλάδας, κατά παραβίαση της αρχής της συμβατικής ισότητας:
■Οι δανειστές, ένας ή όλοι, μπορούν να μεταβιβάσουν με οποιοδήποτε τρόπο, σε οποιοδήποτε τρίτο τα δικαιώματα ή τις υποχρεώσεις που έχουν από τη Σύμβαση δανεισμού, ενώ η Ελλάδα, ως οφειλέτρια, δεν μπορεί ούτε να αρνηθεί μια τέτοια μεταβίβαση ούτε να μεταβιβάσει μέρος ή όλο των δικαιωμάτων και υποχρεώσεών της από την Σύμβαση προς τρίτο [αρθ. 2(3) σε συνδυασμό με το αρθ. 13]
■Με το άρθρο 4 (2) της δανειακής σύμβασης εγγυούμαστε ότι το σύνολο της δημόσιας περιουσίας θα αξιοποιηθεί προνομιακά για την εξασφάλιση του δανείου. Μάλιστα συναλλαγές που πραγματοποιούνται επί δημόσιας περιουσίας (εκποίηση, αξιοποίηση δημοσίου πλούτου, μακρόχρονη ενοικίαση) πρέπει να γίνονται προς εξασφάλιση της δανειακής σύμβασης, δηλαδή των απαιτήσεων των δανειστών μας. Με δεδομένο μάλιστα ότι το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του δανείου θα καλύψει παλαιότερα ληξιπρόθεσμα δάνεια (Βλ. κατωτέρω Πινακα Ι, σελ.8) που δεν διέθεταν ανάλογες εγγυήσεις, στην πραγματικότητα με το καινούργιο δάνειο προσφέρουμε άνευ ουσιώδους ανταλλάγματος και προς βλάβη της δημόσιας περιουσίας εξασφαλίσεις στους δανειστές μας.
■Σημειωτέον, ότι αποφασίστηκε να προστεθεί και 0,5% ποσοστό του δανείου από την Ε.Ε. (80 δις από τα συνολικά 110 δις που λάβαμε) ως εφάπαξ ποσό αμοιβής για υπηρεσίες και κάλυψη λειτουργικών δαπανών των δανειστών μας («έξοδα φακέλου»),το οποίο ανέρχεται στο ποσό 400.000.000 ευρώ!!!(Επ. Μαριάς, Νομικό Βήμα, 2010, σελ. 2211) Το ποσό αυτό υπερβαίνει τις μειώσεις συντάξεων για το έτος 2010.



ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ

Η Ελλάδα θα μπορούσε να ιδρύσει μια Τράπεζα Ειδικού Σκοπού, όπως η Γερμανική Κρατική Τράπεζα KFW, προκειμένου να δανείζεται φθηνά από την ΕΚΤ και να αξιοποιεί τα κεφάλαια αυτά για την αναχρηματοδότηση του ελληνικού χρέους με χαμηλά επιτόκια, μειώνοντας έτσι τους υπέρογκους ετήσιους τόκους που καταβάλλει η Ελλάδα στους δανειστές της και ενισχύοντας ταυτόχρονα την ανάπτυξη της χώρας. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, αφού σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2011 η Ελλάδα θα καταβάλει 15,9 δις ευρώ για τόκους, ενώ για το διάστημα 2011-2014 θα καταβάλει σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΔΝΤ 71 δις ευρώ για τόκους (ΔΝΤ,Εκθεση 10/110,5-5-2010, σελ. 125).

Μας λένε, ότι τα μέτρα αυτά δικαιολογούνται λόγω της έκτακτης κατάστασης οικονομικής ανάγκης, που βρίσκεται η χώρα, όμως το διεθνές δίκαιο δικαιολογεί και άλλους δρόμους:
■την στάση πληρωμών του χρέους έναντι των δανειστών,
■τον λογιστικό έλεγχό του χρέους,
■τον προσδιορισμό του νόμιμου χρέους(αν και στην έκταση που υφίσταται) και συμψηφισμό του νόμιμου χρέους, όπως θα προκύψει κατόπιν λογιστικού ελέγχου, με ανταπαιτήσεις που έχει η Χώρα μας κατά των δανειστών μας π.χ. πολεμικές αποζημιώσεις, κατοχικό δάνειο, ρήτρες μη τήρησης συμβατικών όρων σε προγράμματα εξοπλισμών κ.λ.π.
■την άρνηση ή την ριζική αναδιαπραγμάτευση του συνολικού χρέους



Αναλόγως έκριναν τα δικαστήρια της Ιταλίας, της Γερμανίας, της Λετονίας, αλλά και το δικαιοδοτικό όργανο της Παγκόσμιας Τράπεζας για την περίπτωση της Αργεντινής κ.α.

Θα πρέπει να σημειώσουμε, ότι ήδη υπάρχει ιστορικό προηγούμενο στην χώρα μας! Το 1938 μετά από προσφυγή της Βελγικής Κυβέρνησης για χρέη της Ελλάδας προς την Βελγική Τράπεζα ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου του Διεθνούς Δικαίου, που είχε ιδρυθεί από την Κοινωνία των Εθνών (πρόδρομό του ΟΗΕ) ο νομικός εκπρόσωπος του Ελληνικού Κράτους της κυβέρνησης Ιωάννη Μεταξά, Ιωάννης Γιούπης ανέφερε προς υπεράσπιση της Ελλάδος τα εξής:

«Ενίοτε μπορεί να υπάρξει μια έκτακτη κατάσταση, η οποία κάνει αδύνατο για τις Κυβερνήσεις να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τους δανειστές και παράλληλα προς τον Λαό τους. Οι πόροι της χώρας είναι ανεπαρκείς για να εκπληρώσουν και τις δύο υποχρεώσεις ταυτόχρονα. Είναι αδύνατον να πληρώσει μια Κυβέρνηση το χρέος, και την ίδια στιγμή να παρασχεθεί στον λαό η κατάλληλη διοίκηση και οι εγγυημένες συνθήκες για την ηθική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στα δύο. Και φυσικά, το καθήκον του Κράτους να εξασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία των βασικών δημοσίων υπηρεσιών, ΥΠΕΡΤΕΡΕΙ έναντι της πληρωμής των χρεών της. Από κανένα κράτος δεν απαιτείται να εκπληρώσει, μερικά ή ολικά, τις χρηματικές του υποχρεώσεις, αν αυτό ΘΕΤΕΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ τη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών του, κι έχει σαν αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση της διοίκησης της χώρας. Στην περίπτωση που η αποπληρωμή των χρεών θέτει σε κίνδυνο την οικονομική ζωή και τη διοίκηση, η Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διακόψει ή και να μειώσει την εξυπηρέτηση του χρέους».(Yearbook of the International Law Commission, 1980, vol. ΙΙ, chapter III, C2 article 33,σελ. 37, 38 &Yearbook of the International Law Commission, 1980, vol. Ι, σελ. 158, § 19)

Συνεπώς, κατά την πρόταση του Ιωάννη Γιούπη, όταν τα κράτη βαρύνονται με υποχρεώσεις έναντι των οφειλετών τους, τις οποίες δεν μπορούν να εκπληρώσουν παράλληλα με τις υποχρεώσεις τους έναντι του λαού τους, είναι υποχρεωμένα να ικανοποιήσουν κατά προτεραιότητα τις βασικές κοινωνικές ανάγκες, έστω και με βλάβη των πιστωτών.[Permanent Court of International Justice (PCIJ). Series C, no 87 (1938-1939). 187 κ.ε., ιδίως σ. 205 κ.ε.].

Και μόνο την επίκληση της «κατάστασης ανάγκης» (stateofnecessity) της Επιτροπής Διεθνούς Δικαίου του ΟΗΕ να λάβουμε υπόψιν (1613η Συνάντηση, 17η Ιουνίου 1980), η οποία λέει ότι «ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να αναγκαστεί να κλείσει σχολεία, πανεπιστήμια, δικαστήρια, να εγκαταλείψει τις δημόσιες υπηρεσίες, επιφέροντας χάος και αναρχία στην κοινωνία, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσει κονδύλια αποπληρωμής δανείων σε ξένους και ντόπιους δανειστές», θεμελιώνεται το δικαίωμα άρνησης πληρωμής όχι μόνο του «επαχθούς»/«απεχθούς» χρέους, αλλά και γενικά του δημόσιου χρέους.

Κατά συνέπεια ο προσδιορισμός των μορφών και του ύψους του συγκεκριμένου χρέους αποτελεί μείζον πολιτικό ζήτημα και συνδέεται με την αποκάλυψη όλων εκείνων των δανειακών συμβάσεων, τοκογλυφικών δανείων, παροχής κρατικών εγγυήσεων σε δάνεια τρίτων, αδιαφανείς και κρυφές συναλλαγές σε εξοπλιστικά προγράμματα, δημόσιες προμήθειες, έργα.

Παρόμοιος εθιμικός κανόνας κατά τον οποίο τα κράτη μπορούν να επικαλεστούν κατάσταση ανάγκης ως λόγο μη συμμόρφωσης σε διεθνείς τους υποχρεώσεις, έχει ήδη αναγνωριστεί από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, εφόσον αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να εξασφαλιστεί ένα ζωτικό τους συμφέρον έναντι άμεσου και επικείμενου κινδύνου (Judgmentof the International Courto fJusticeof 25 September 1997, Gabcikovo-Navigaros Project- Hungrary/Slovakia).

Με βάση αυτά τα επιχειρήματα, το Διεθνές Δικαστήριο Διεθνούς Δικαίου της Κοινωνίας των Εθνών δικαίωσε την Ελλάδα. Το σπουδαιότερο όμως είναι το εξής: Σε αυτό το νομικό δεδομένο (Νομικά Επιχειρήματα, Δικαστική Απόφαση), στηρίχθηκε το 2003 ο Πρόεδρος της Αργεντινής Νέστωρ Κίρσνερ, για να διαγράψει το μεγαλύτερο μέρος του Δημόσιου Χρέους της Αργεντινής και να σώσει την χώρα του από τα νύχια του ΔΝΤ.



Η ΖΟΦΕΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Ακόμη και με τις παραδοχές του ίδιο του ΔΝΤ, το χρέος από 119% του ΑΕΠ που βρίσκεται σήμερα (2010), θα εκτιναχθεί το 2013, τελευταίο έτος του προγράμματος στήριξης, μεταξύ 150-177% του ΑΕΠ και αυτό υπό την προϋπόθεση, ότι θα υπάρξει ήπια ανάκαμψη της οικονομίας και ότι «….οι Αρχές θα εξακολουθήσουν να προωθούν ισχυρές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις (…) και ότι η χώρα θα αποκτήσει πρόσβαση στις αγορές με ικανοποιητικούς όρους…»(IMF, Greece, Request fro Stand-By Arrangement Prepared by the European Department in Consultation with Other Departments. EBS/10/77, ApprovedbyPoulM. ThomsenandMartinMuhleisenMay 5, 2010, s. 18,36)Εάν όλα πάνε καλά, επομένως, και αν ληφθούν πρόσθετα μέτρα στην γνωστή κατεύθυνση και αφού θα έχουμε κατεδαφίσει το Κοινωνικό Κράτος (άρθρο 25 παρ. 1 Συντάγματος) και διαλύσει την κοινωνική συνοχή, θα καταφέρουμε να αυξήσουμε το Δημόσιο Χρέος κατά το ήμισυ! (Εφημερίδα Δ.Δ. 2/2010, σελ. 162, Γ. Κατρούγκαλος, Αν. Καθηγητής Δ.Π.Θ.). Με λίγα λόγια:

Δανειζόμαστε με 5% ή 6% επιτόκιο για να εξυπηρετήσουμε δάνεια που έχουν συναφθεί ακόμη και με ποιο ευνοϊκούς όρους π.χ. με επιτόκιο περίπου 3%,

Ο αναποτελεσματικός αυτός δανεισμός έχει ως βασική λογική την καθυστέρηση της στάσης πληρωμών, ώστε να διασωθούν οι ξένες (ιδίως Γερμανικές) Τράπεζες που θα χρησιμοποιήσουν τον χρόνο που εμείς εξοικονομούμε, δανειζόμενοι εκ μέρους τους, ώστε να προλάβουν να πουλήσουν τα ομόλογά μας. Εδώ θα πρέπει να επισημανθεί ότι η Γερμανική Κρατική Τράπεζα KFW, ενώ δανείζεται με επιτόκιο 1% από την ΕΚΤ, χορηγεί εν συνεχεία στην Ελλάδα δάνεια ύψους 22,3 δις ευρώ με επιτόκιο 5% ή 6%, ανάλογα με τον χρόνο αποπληρωμής τους. Δεν είναι , λοιπόν, τυχαία η άρνηση της Γερμανίας για την διάσωση της Ελλάδας κατ΄ εφαρμογή της ρήτρας αλληλεγγύης (αρ. 122 παρ. 2 ΣΛΕΕ), επειδή δήθεν δεν προβλέπεται από τις συνθήκες της Ε.Ε. (ιδίως από το άρθρο 125 ΣΛΕΕ) αφού απέβλεπε στην ραγδαία πτώση του ευρώ, που συνιστούσε στην τόνωση των γερμανικών εξαγωγών. Αυτές, μάλιστα, επωφελήθηκαν από την πτώση του ευρώ λόγω της κρίσης του ελληνικού χρέους (LeFigaro, 14/15-8-2010, σελ. 23). Αυξήθηκαν δε κατά 18,2% το πρώτο εξάμηνο του 2010 και έφτασαν το ποσό των 458,4 δις ευρώ (LeMonde,14-8-2010, σελ.10) .

Επομένως, η υπογραφή του Μνημονίου και της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης οδηγεί:
■Στην απαλλαγή των ευρωπαϊκών τραπεζών από το «τοξικό» ελληνικό χρέος και τη μεταφορά του σε χώρες της ΕΕ, στο ΔΝΤ και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα απ’ όπου θα γίνει η διαχείριση του.
■Στην αλλαγή του δικαίου που διέπει το χρέος από το ελληνικό στο αγγλικό, καταργώντας το μέχρι τώρα πλεονέκτημα της Ελλάδας, δηλαδή την ασυλία που προβλέπει το Ελληνικό Δίκαιο και αφορά στην προστασία της εθνικής κυριαρχίας. Και επιπλέον, παρότι επελέγη το αγγλικό δίκαιο, στο οποίο επίσης προβλέπεται η ασυλία του κράτους που δανείζεται, δυστυχώς, όμως η δανειακή σύμβαση υπεγράφη με οικειοθελή ρητή παραίτηση από αυτό το δικαίωμα.
■Στην επιβάρυνση του ελληνικού χρέους με εμπράγματες ασφάλειες επί του ελληνικού δημοσίου ακυρώνοντας το μέχρι σήμερα εξαιρετικό πλεονέκτημα της Ελλάδας, η οποία δανειζόταν χωρίς να παραχωρεί ως εγγύηση την ακίνητη περιουσία της.
■Στην εποπτεία και τον έλεγχο της ελληνικής οικονομίας και την υποχρέωση της Ελλάδας να υπακούει στις υποδείξεις των δανειστών της, ώστε να εξασφαλιστεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό η αποπληρωμή των δανείων της προς αυτούς.



Ήδη σήμερα ετοιμάζεται η «αξιοποίηση» (δηλαδή το ξεπούλημα) της δημόσιας περιουσίας προς όφελος των δανειστών και υπό τον πλήρη έλεγχό τους. Όταν αυτό συμβεί οι εταιρείες, που θα αποκτήσουν την ιδιοκτησία ή θα αναλάβουν τη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας θα έχουν αποκτήσει ισχυρά δικαιώματα.

ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Παρακάτω, παραθέτουμε ενδεικτικώς οικονομικά στοιχεία εν σχέσει με το χρέος και την αποπληρωμή του

ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Λήξη Ομολόγων 2010-2013, με ημερομηνία καταγραφής της 29.04.2010, σε δις € – προγραμματισμός εκταμίευσης μηχανισμού στήριξης

Πηγή: Bloomberg – Υπουργείο Οικονομικών (προσχέδιο προϋπολογισμού)



Σύμφωνα με τον Πίνακα Ι, ο δανεισμός της Ελλάδας από το μηχανισμό στήριξης για τα έτη 2010-2013 εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο την αποπληρωμή των πιστωτών της – αφού λήγουν ομόλογα συνολικής αξίας 103,7 δις € και δανείζεται 110 δις € (τα 110 δις € του ταμείου στήριξης, είναι ουσιαστικά τα 103,7 δις € που χρωστάμε, συν τους τόκους τους). Επομένως, είναι προφανές ότι το Δάνειο δεν εξυπηρετεί την πληρωμή συντάξεων, μισθών ή άλλων κρατικών δαπανών, αλλά τη διάσωση των ευρωπαϊκών τραπεζών, οι οποίες είναι οι κύριοι δανειστές μας (ακριβώς για τα λόγο αυτό συμμετέχει στα 110 δις € με 73% η Ευρωζώνη, ενώ το ΔΝΤ μόλις με 27% – πιθανότατα με άλλα ανταλλάγματα).

* Πρόβλεψη υπουργείου οικονομικών

** Έλλειμμα με την εφαρμογή του προγράμματος, σύμφωνα με το υπουργείο – ΑΕΠ όχι από τους πίνακες, αλλά από την αφαίρεση της προβλεπόμενης από το υπουργείο ύφεσης

Σημείωση: Δεν υπολογίζουμε την επί πλέον επιδείνωση του ελλείμματος από τα δημόσια ιδρύματα, όπως ανακοινώθηκε.

ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙ: Ανεργία επί συνολικά απασχολουμένων 4.940.000 ατόμων

Πηγή: Υπουργείο Οικονομικών – Προβλέψεις



Όσον αφορά τώρα την ανεργία, η μελλοντική της εξέλιξη αποτυπώνεται με μελανά χρώματα, ακόμη και από την συντηρητική επίσημη πρόβλεψη του Υπουργείου Οικονομικών με αποτέλεσμα την διάβρωση του κοινωνικού ιστού.

Περαιτέρω, τα «παραδείγματα» των χωρών, στις οποίες δραστηριοποιήθηκε στο παρελθόν («φορο-εισπρακτικά») το ΔΝΤ, δεν επιτρέπουν καμία απολύτως αμφιβολία, σε σχέση με τη σκόπιμη δημιουργία ανεργίας (συμπίεση των μισθών κλπ), καθώς επίσης με τα αποτελέσματά της στις ανθρώπινες κοινωνίες. Με τους φόρους να αποτελούν μία από τις σημαντικότερες αιτίες της ύφεσης, του (φορολογικού) πληθωρισμού και της ανεργίας (υπολογίζεται ότι σε σύνολο 800.000 μικρομεσαίων επιχειρήσεων θα κλείσουν μέχρι το τέλος του 2011 περίπου 175.000, αυξάνοντας τους ανέργους κατά 300.000, δηλαδή στο 20% των απασχολουμένων και όχι στο 15% που θεωρεί η κυβέρνηση), θεωρούμε ότι, η μεταφορά πόρων από τον ιδιωτικό τομέα στο δημόσιο (και από εκεί στην Τρόικα), χωρίς καμία απολύτως πιθανότητα διάσωσης της χώρας μας από τη χρεοκοπία, είναι τουλάχιστον εγκληματική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ότι θα περικοπούν κατά 500 εκ. ευρώ το 2012 τα επιδόματα ανεργίας, ενώ ο αριθμός των ανέργων θα έχει εκτιναχθεί λόγω της ύφεσης, την οποία, μάλιστα, θα επιτείνει η προβλεπόμενη περικοπή των δημοσίων επενδύσεων για κάθε ένα από τα έτη 2010-2012κατά 500 εκ ευρώ.

Τέλος, παρακάτω παραθέτουμε τα οικονομικά μεγέθη, που προκύπτουν από το προσχέδιο του προϋπολογισμού 2011.Τουλάχιστον από την αύξηση των δαπανών, αλλά και του ελλείμματος, φαίνεται καθαρά η αποκλειστική ευθύνη των όσων διαχειρίστηκαν το Ελληνικό χρήμα.

ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙΙ: Εξέλιξη ΑΕΠ, εσόδων, δαπανών και ελλειμμάτων (των ζημιών δηλαδή του κράτους) σε εκ. €, στην Ελλάδα

Πηγή: Υπουργείο Οικονομικών (εκτιμήσεις σελ. 49 και 64)



* ΑΕΠ 2005 αναθεωρημένο, δηλαδή 20% περίπου αυξημένο σε σχέση με το 2004, μετά την πρόσθεση εσόδων από την «μαύρη οικονομία» εκ μέρους της κυβέρνησης, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα να μειωθεί το ποσοστό του ελλείμματος και να βρεθεί εντός του συμφώνου σταθερότητας της Ε.Ε. για πρώτη και τελευταία φορά (ουσιαστικά, υποθετικό ΑΕΠ).

** Χρέος κεντρικής κυβέρνησης


Το ΑΕΠ μας αυξήθηκε από το 2003 έως το 2009 κατά 51% περίπου, ενώ τα δημόσια έσοδα κατά 40%, οι δαπάνες κατά 62% και το έλλειμμα σχεδόν κατά 7 φορές. Η διαφορά της αύξησης των εσόδων, σε σχέση με την αύξηση του ΑΕΠ, είναι σε τέτοιο βαθμό «μη ισορροπημένη», επειδή η μεγέθυνση του ΑΕΠ προήλθε κυρίως από την προς τα πάνω «αναθεώρηση» των στοιχείων (παρά το ότι σήμαινε αυξημένες «εκροές» προς τα ταμεία της Ε.Ε., αφού προσδιορίζονται ως ποσοστό επί του ΑΕΠ) και όχι από «φυσιολογικές» προϋποθέσεις (ανάπτυξη).

Συμπερασματικά λοιπόν, αφενός μεν έχει εξαντληθεί η φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων, αφετέρου η συνεχώς μεγαλύτερη φορολόγηση οδηγεί με ασφάλεια σε μία κλιμακούμενη ύφεση η οποία, σε συνδυασμό με το φορολογικό πληθωρισμό ύψους τουλάχιστον 6%, με τα τοκογλυφικά επιτόκια (ύψους επίσης 6%), με τις μειωμένες ονομαστικές και πραγματικές αμοιβές των εργαζομένων, με την τεράστια ανεργία, με το κλείσιμο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με την απελευθέρωση των αγορών μας (εκποίηση ΔΕΗ, ΟΤΕ στους ξένους κλπ), με το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων προς όφελος των πολυεθνικών, καθώς επίσης και με την ανυπαρξία αναπτυξιακών προγραμμάτων, θα οδηγήσει την Ελλάδα μετά βεβαιότητας σε οικονομική, κοινωνική και πολιτική αποσύνθεση.

Επομένως, η πιστή τήρηση του μνημονίου θα μας οδηγήσει χωρίς την παραμικρή αμφιβολία σε ένα σκόπιμα μονοδρομημένο αδιέξοδο, το οποίο οφείλουμε πάση θυσία να αποφύγουμε – πληρώνοντας αμέσως το ΔΝΤ, από το οποίο έχουμε λάβει 8 δις € μέχρι σήμερα και αναζητώντας νέους δρόμους.



ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ

Θεωρώντας, όπως θα τεκμηριώσουμε στη συνέχεια ότι, η ελαχιστοποίηση του δημοσίου χρέους αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα, θα εξετάσουμε συνοπτικά τις δυνατότητές μας. Στα πλαίσια αυτά, ο Πίνακας ΙV που ακολουθεί βοηθάει στην κατανόηση τους θέματος, για το οποίο αναζητούνται λύσεις:

ΠΙΝΑΚΑΣ ΙV: ΑΕΠ 2009-2011, τόκοι δημοσίου χρέους, ποσοστό τους επί του ΑΕΠ, ελλείμματα και ποσοστό των τόκων επί των ελλειμμάτων





* Ποσοστό των τόκων επί του ΑΕΠ

** Ποσοστό τόκων ως προς το έλλειμμα

Πηγή: Προσχέδιο προϋπολογισμού 2011



Όπως φαίνεται από τον Πίνακα ΙV, οι τόκοι του 2011 αντιστοιχούν σχεδόν στο σύνολο των ελλειμμάτων. Επομένως, ένας ενδεχόμενος μηδενισμός του χρέους, θα σήμαινε την ίδια στιγμή ανάλογο μηδενισμό των ελλειμμάτων και είσοδο της χώρας μας στην κερδοφορία. Το ενδεχόμενο αυτό και μόνο θα επέλυε «ως δια μαγείας» όλα τα υπόλοιπα προβλήματα της Οικονομίας μας.

Η υπέρβαση της παρούσας κατάστασης δεν ανήκει μόνο στο πεδίο της νομικής ή της οικονομικής επιστήμης, αλλά εναπόκειται πλέον και στον Ελληνικό Λαό με πίστη και βούληση για αγώνα να αναζητήσει πολιτική λύση.Τούτο, όμως προϋποθέτει την εμφάνιση δημοκρατικά οργανωμένων σχηματισμών επί τη βάσει αρχών και όχι προσώπων, την εξαφάνιση του πολιτικού δυναστισμού και της οικογενειοκρατίας, την αποδόμηση των πελατειακών σχέσεων και της ευνοιοκρατίας (διαφάνεια και αξιοκρατία), τον σαφή διαχωρισμό μεταξύ δημόσιας εξουσίας και ιδιωτικών οικονομικών συμφερόντων, την καθολική ανανέωση της πολιτικής τάξης με ενίσχυση των αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών και την έμφαση στην εργασία και την παραγωγικότητα και όχι στην θεσιθηρία και τον άμετρο καταναλωτισμό.

Παρότι λοιπόν δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Δανειακή Σύμβαση και το Μνημόνιο θα θεωρηθούν άκυρα στο μέλλον, αποτελεί ΧΡΕΟΣ μας να τα ΑΚΥΡΩΣΟΥΜΕ ΤΩΡΑ .

Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ

Ομάδα Νομικών και Οικονομολόγων της Λαϊκής Συνέλευσης

της Πλατείας Συντάγματος

συνεδρίαση την 12.06.2011

Παρακαλούνται τα μέλη της Σπίθας όπως παραβρεθούν στην επόμενη συνεδρίαση την 12.06.2011 στο πολιτιστικό κέντρο του δήμου Eλληνικού.
Προτείνω ως θέμα εισήγησης, πέραν των ήδη προταθέντων, την θέσπιση προσωρινών sic κυρώσεων προς μέλη της Σπίθας που λειτουργούν αντιδημοκρατικά, ήτοι λογοκρίνουν και δη κατ' επανάληψη..
Παράλληλα προτείνω ως θέμα εισήγησης την μη δυνατότητα συμμετοχής σε Σπίθα άλλη από αυτή της περιοχής στην οποία κάποιο μέλος κατοικεί, εφόσον υπάρχει Σπίθα στην περιοχή κατοικίας του.
Εν τέλει τίθεται θέμα αναπλήρωσης της ηγεσίας της Σπίθας κατόπιν της αποχώρησης του κ. Βήχα με την προσχώρησή του στην Σπίθα Γλυφάδος, ιδίως ενόψει των προμνησθέντων περιστατικών λογοκρισίας, αλλά και λήψης αποφάσεων άνευ εγκρίσεως της συνέλευσης.

http://prevezaleaks.blogspot.com/2011/06/blog-post_8472.html?spref=fb

ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΝΕΟΤΕΡΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ – ΑΝΟΙΞΗ 2011

Γ’ ΕΚΔΟΣΗ - ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Το σχέδιο αυτό αποτελεί προιόν συγκερασμού πολλών απόψεων και αποτέλεσμα πολυετών ερευνών των μελών της ομάδος. Η αρχική Α’ έκδοση εκπονήθηκε τον Αύγουστο του 2009, η Β’ το καλοκαίρι και φθινόπωρο του 2010 και η Γ’ την άνοιξη του 2011 αμέσως μετά το ‘’Ζάππειο 2’’ (Ν.Δ.) η οποία δεν λέει τίποτε το συγκεκριμένο για την ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας διότι ουδόλως αναφέρεται στην αλλαγγή του άρθρου 106 του εν συντάγματος ή στην αλλαγή ολόκληρης σειράς νομοθεσιών που στραγγαλίζουν την επιχειρηματικότητα. Επίσης αμέσως μετά τον αναπτυξιακό νόμο Χρυσοχοίδη με τις 99 εξαιρέσεις επιχειρηματικών δραστηριοτήτων που αναιρεί κατ’ ουσίαν την επιχειρηματικότητα σε στρατηγικούς τομείς όπως η χαλυβουργία, η ναυπηγοεπισκευαστική δραστηριότητα και ο κλάδος κατασκευής συνθετικών υλών.

Βασική προυπόθεση της επιτυχίας του κάτωθι αναλυόμενου σχεδίου είναι η τήρηση των βασικών αρχών του, που πέραν των άλλων ως στόχος προέχει η συνένωση και η συμφιλίωση όλων των Ελλήνων προκειμένου να επιβιώσουν στο δυσμενές διεθνές περιβάλον της παγκοσμιοποίησης.

Η πρόταση αυτή αποτελεί μια ευρεία βάση όπου μπορεί να εμπλουτιστεί κατάλληλα ώστε να ξεκινήσει η οικονομική αναγέννηση του Ελλαδικού Ελληνισμού. Θεωρούμε ως αναγκαία την πανστρατιά όλων των επιστημόνων, τεχνικών, οικονομολόγων και πρωτίστως όσων έχουν επιτύχει έμπρακτα και όχι θεωρητικά στην οργάνωση και στήν διοίκηση των επιχειρήσεων της πραγματικής οικονομίας. Η περίληψη που ακολουθεί αποτελεί ένα μικρό μόνο δείγμα του συνολικού σχεδίου μας.

Η προσπάθειά μας αυτή καλείται να ολοκληρωθεί με συνέπεια χωρίς κομπασμούς και χωρίς κομματικές παρωπίδες. Έχουμε περάσει το χείλος του γκρεμού και έχει αρχίσει η ‘’κάθετη πτώση’’. Δέν δικαιολογείται άλλη καθυστέρηση και είναι αυτονόητο ότι όποιοι αντιστρατευτούν καθ’ οιανδήποτε τρόπο, οποιοδήποτε επί της ουσίας συναφές σχέδιο οικονομικής αναπτύξεως, ότι ενεργούν εσκεμένα εις βάρος του Ελληνικού λαού. Σε άλλες εποχές οι Έλληνες με απόφαση του Δήμου θα τούς εξοστράκιζαν απευλάνοντάς τους εκτός χώρας μέ παράλληλη στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων. Αυτά θα συνέβαιναν στήν καλύτερη περίπτωση βέβαια διότι η ιστορία έχει καταγράψει και πολύ χειρότερες αποφάσεις της εκκλησίας του Δήμου για αυτούς που εμπόδιζαν το κοινό συμφέρον με παρόμοια δεδομένα με αυτά της σημερινής ‘’ελεύθερης πτώσης’’ που όπως είπαμε έχει αρχίσει.

Ιδιαίτερα σημαντικό θεωρούμε ότι με την έναρξη όλου του εγχειρήματος που συνοπτικά παρατίθεται κατωτέρω θα αλλάξει το κλίμα των διεθνών αγορών διότι θα φανεί άμεσα και εντός ενός μηνός η δυνατότητα της πραγματικής οικονομίας της Ελλάδος. Κάτι το οποίο θα έχει άμεσο θετικό αντίκτυπο και στην οικονομία του τραπεζικού συστήματος και την χρηματιστηριακή επιχειρηματικότητα.

Ακόμα σημαντικότερο θεωρούμε την εξύψωση του ηθικού όλων των Ελλήνων πολιτών διότι θα δούν επιτέλους κάτι χειροπιαστό που θα συμμετέχουν και οι ίδιοι. Κάτι που θα βοηθήσει την ενεργοποίηση του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού με δυναμισμό και θα έχει τελικό στόχο.

Διακρίνουμε δύο παράλληλους πυλώνες στο εν λόγω σχέδιο και μία βασική προυπόθεση.

Α’/. Ο πρώτος πυλώνας περιλαμβάνει την συλλογή όλων των επιστημονικών συγγραμμάτων, μελετών και εκπονηθέντων στο παρελθόν σχεδίων αναφορικά με τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους της Ελλάδος κατά την τελευταία εκατονταετία. Ως πόροι θεωρούνται τα πάντα που μπορούν να προσφέρουν εργασία με παράλληλη παραγωγή προιόντων ή έργου. Όπως ενεργειακά αποθέματα πάσης φύσεως με έμφαση στίς ανανεώσιμες πηγές ενέργειας το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο, τα ορυκτά, τα αδρανή υλικά, ο τουρισμός με θεματικό περιεχόμενο όπως αρχαιολογικός – θρησκευτικός – λαογραφικός – οικολογικός θεραπευτικός – αθλητικός και πολλά άλλα, η γεωθερμία, οι παραδοσιακές καλλιέργειες, η παραγωγή ζωοτροφών, η κτηνοτροφία, η βιομηχανία τροφίμων, η βιομηχανία συσκευασιών, η μεταποιητική βιομηχανία, η βαριά βιομηχανία, οι κατασκευές πάσης φύσεως, τα συνθετικά υλικά, η υλοποίηση των εφευρεσιτεχνιών με πρακτικό αντίκρυσμα, οι οικολογικής φύσεως αναπτυξιακές υποδομές σε όλη την κλίμακα του σχεδίου μας, οι νέες τεχνολογίες και πολλά άλλα.

Β’/. Ο δεύτερος πυλώνας περιέχει το πρακτικό σκέλος της υλοποίησης με την κατάλληλη ενεργοποίηση των περιφερειακών, νομαρχιακών και τοπικών υπηρεσιών κατά τόπους και εν συνόλω. Με στόχο την δημιουργία νέων επιχειρήσεων αξιοποίησης όσων πόρων δεν έχουν αξιοποιηθεί ήδη και παράλληλα την βελτίωση της απόδοσης των υφιστάμενων ήδη επιχειρήσεων ανεξαρτήτως συνθέσεως του μετοχικού τους κεφαλαίου. Ως κυρίαρχος στόχος θεσπίζεται η δυνατότητα της αυτάρκειας τροφίμων και αγαθών για τα 11.000.000 των Ελλήνων πολιτών καθώς και των πολλών εκατομυρίων τουριστών που την επισκέπτονται ετησίως. Ως δευτερεύον στόχος παράλληλος και εξ ίσου σημαντικός θεσπίζεται η εξαγωγική δραστηριότητα στούς τομείς που μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί στο διεθνές εμπορικό περιβάλλον.

Η βασική προυπόθεση έχει να κάνει με την άμεση και τάχιστη αλλαγή των νομοθεσιών που θα διαπιστώνεται στην πράξη ότι ακυρώνουν την οποιαδήποτε εφαρμογή που θα προκύπτει από τους προηγούμενους δύο πυλώνες.

Δηλαδή εκείνων των υφιστάμενων νομοθεσιών, ή προεδρικών διαταγμάτων, ή υπουργικών αποφάσεων που θα απαγορεύουν την υλοποίηση ή θα καθυστερούν αναίτια, ή γραφειοκρατικά την εφαρμογή των επιχειρηματικών σχεδίων που θα έχουν εν τω μεταξύ εκπονηθεί. Το πρώτο νομοθέτημα που θα έλθει προς ψήφιση θα αναφέρεται στην λειτουργία της «ομάδας εθνικής σωτηρίας» με αποκλειστικά αναπτυξιακό έργο.

Επίσης αναθεώρηση όσων νομοθεσιών επιτρέπουν την λειτουργία μονοπωλείων ή αυτών που με τεχνητό τρόπο ανεβάζουν την τιμή των τελικών προιόντων. Η αυστηρότητα σε όσους παρανομούν σε παρόμοια θέματα ή συμπράτουν εκ προθέσεως θα εξαντλείται και θα φθάνει ως την στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων και την δημόσια διαπόμπευσή τους. Σε περίπτωση που οι παρανομούντες στα θέματα των μονοπωλείων είναι διεθνείς εταιρείες θα ζητείται η δικαστική συνδρομή της χώρας που εδρεύει η μητρική εταιρεία και ταυτόχρονα θα εξαντλείται ότι νομικό ωφέλιμο έρεισμα προκύπτει από την υφιστάμενη Ευρωπαική νομοθεσία.

Επικεφαλής μεταξύ ίσων προτείνεται εθελοντική ομάδα νομικών βουλευτών από όλες τις πτέρυγες του κοινοβουλίου με την προυπόθεση ότι δέν συμμετέχουν στην ομάδα του Α’ πυλώνα των επιστημόνων βουλευτών που αναλύεται κάτωθι.

Η υλοποίηση αυτής της βασικής προυπόθεσης επιβάλλεται να γίνει με την συνεργασία των ενώσεων του δικαστικού σώματος και ιδιαιτέρως των εν συντάξει που διαθέτουν τον χρόνο και την εμπειρία. Άλλωστε όλη η προσπάθεια ωφείλει να είναι εθελοντική και χωρίς οποιοδήποτε κόστος.

Την τελική ευθύνη θα φέρει η όποια κυβέρνηση, η οποία καλείται να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και φυσικά το προεδρείο της βουλής, καθώς και κάθε ένας βουλευτής ξεχωριστά. Δέν πρέπει να μας διαφεύγει ότι όλες οι συνεδριάσεις του κοινοβουλίου ωφείλουν να μεταδίδονται σε πραγματικό χρόνο από το κανάλι της Βουλής και στό διαδίκτυο και όλοι θα γνωρίζουν ποιός ψήφισε υπέρ ή κατά της πατρίδος. Όλα τα επίμαχα νομοσχέδια που θα αλλάζουν τον χάρτη της επιχειρηματικότητας και της παραγωγής με μέριμνα όλων των κομμάτων ανεξαιρέτως θα περνούν από ονομαστική ψηφοφορία.

Τα κόμματα της αριστεράς και το σοσιαλιστικό κόμμα έχουν το κίνητρο της αύξησης των θέσεων εργασίας που στοχεύει όλο το εγχείρημα και αποτελεί και την πάγια θέση τους. Το δικαίωμα στην εργασία είναι θεσμικό και απαράγραπτο.

Επανερχόμαστε στο θέμα της βασικής προυπόθεσης και της απαραίτητς συνδρομής του δικαστικού σώματος με την ευρεία του έννοια. Η ποσότητα των νομοθετημάτων που χρειάζονται τάχιστη τροποποίηση είναι πάρα πολύ μεγάλη και χρειάζεται οπωσδήποτε η βοήθεια νομικών που έχουν και γνώση. Η εθελοντική προσέλευση από όλο το φάσμα των ενώσεων των νομικών είναι ευπρόσδεκτη.

Το διαφορετικό του συνολικού αυτού εγχειρήματος στηρίζεται στην ταχύτητα, κάτι για το οποίο δέν φημίζεται το δικαστικό σώμα ως σήμερα. Στόχος μας είναι να αλλάξει αυτό, η αντίληψη που υπάρχει και όλοι ωφείλουμε να βοηθήσουμε πρός αυτήν την κατεύθυνση. Κυρίως όμως οι νομικοί μας και το δικαστικό σώμα εν συνόλω.

Βέβαια το ποιά νομοθετήματα θέλουν τροποποίηση θα προτείνει μια άλλη ομάδα που θα συμμετέχει στο πρακτικό σκέλος του Β’ πυλώνα της υλοποίησης του πρακτικού σκέλους. Η ομάδα αυτή περιγράφεται στο οικείο σημείο του σχεδίου ως «ομάδα εθνικής σωτηρίας».

Τα βασικά χαρακτηριστικά της «ομάδας εθνικής σωτηρίας» είναι η επιτυχία στην πράξη στην πραγματική οικονομία και απευθύνεται σε Έλληνες της διασποράς που έχουν διαπρέψει επιχειρηματικά, σε Έλληνες αυτοδημιούργητους επιχειρηματίες και φυσικά στούς δέκα πρώτους φορολογούμενους κατά περισσότερο Έλληνες πολίτες. Σημαίνοντα λόγο έχουν οι εθελοντικά προσφερόμενοι εφοπλιστές και οι διεθνείς Έλληνες επιχειρηματίες.

Σε δεύτερο χρονικό στάδιο και λίγο μετά την έναρξη της λειτουργίας των νέων επιχειρήσεων θα ακολουθήσει η αναμόρφωση της εργασιακής νομοθεσίας με βάση τις εισηγήσεις των όλων των κομμάτων στο βαθμό που έχουν αντικειμενικές προτάσεις. Πρός άρση των αδικιών που προέκυψαν εξ αιτίας του κυρωθέντος μνημονίου από το κοινοβούλιο.

Αναφορικά με τον Α’ πυλώνα και την συλλογή των επιστημονικών καταγραφών σχετικά με τις πλουτοπαραγωγικές πηγές πάσης φύσεως του σύγχρονου Ελληνικού κράτους έχουμε να προτείνουμε τα εξής :

1) Την συγκρότηση μιάς επιστημονικής ομάδας βουλευτών από όλο το επιστημονικό φάσμα από όλα τα κόμματα και παράλληλα με την εθελοντική συμμετοχή εξωκοινοβουλευτικών καθηγητών, πρυτάνεων, ακαδημαικών της Ακαδημίας Αθηνών καθώς και ανεξάρτητων επιστημόνων. Αυτή η διευρημένη ομάδα των ειδικών επιστημόνων ωφείλει να συγκεντρώσει ότι σχετικό έχει παραχθεί από οποιοδήποτε ίδρυμα ή ιδιώτη αναφορικά με τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας μας τα τελευταία εκατό έτη. Επιμένουμε στο εύρος αυτό του χρόνου διότι κατα τον μεσοπόλεμο αναπτύχθηκε μια σημαντική βιβλιογαφία σχετικά με αυτά και είναι αξιοπερίεργο πως όλα αυτά τα συγγράματα καταχωνιάστηκαν και πώς εξαφανίστηκαν κυριολεκτικά οι συγγραφείς τους σε αρκετές μάλιστα περιπτώσεις. Ενώ σε άλλες περιπτώσεις είχαμε και εκτελέσεις όπως αυτή του Μπάτση στην δίκη Μπελογιάννη, με αποτέλεσμα την καταστροφή όλων των εκδοθέντων βιβλίων του εν λόγω επιστήμονα με αντικείμενο ακριβώς αυτό που μας ενδιαφέρει και τώρα.

2). Ο χρόνος που ωφείλει αυτή η διευρημένη ομάδα των ειδικών επιστημόνων από τους υφιστάμενους βουλευτές, ακαδημαικούς και λοιπούς εθελοντές επιστήμονες να συγκεντρώσει όλο το υλικό δεν πρέπει να υπερβαίνει τον ένα μήνα. Η προσπάθεια ομοιάζει με την απελευθέρωση του γένους από τον οικονομικό κατακτητή και ωφείλει να είναι άμεση, εναργής, ατελεύτητη και ορμητική. Δέν χωρούν οι μικρόνοες και η συστράτευση αυτή ωφείλει να είναι παλλαική.

3). Ολόκληρο το υλικό θα ψηφιοποιηθεί παράλληλα και επίσης εντός ενός μηνός θα αναρτηθεί στό διαδίκτυο έτσι ώστε κανείς πλέον να μην μπορεί να ισχυρισθεί ότι είμαστε μιά φτωχή χώρα. Να περάσει στό υποσυνείδητο των Ελλήνων ότι έχουν την δυνατότητα να μήν εξαρτώνται απο τις εισαγωγές τροφίμων και άλλων βασικών ειδών. Τα κρατικά μέσα ενημέρωσης θα μεταδίδουν καθημερινά σε ειδικές εκπομπές τα στοιχεία. Έτσι θα αναγκαστούν να κάνουν το ίδιο και τα ιδωτικά μέσα λογω της τηλεθέασης.

4). Αυτή η εργασία της διευρημένης ομάδας των ειδικών επιστημόνων θα λειτουργήσει ως συμβουλευτικό όργανο και ως ομάδα επιπρόσθετης τεκμηρίωσης σε όλη την εργασία που θα είναι το αντικείμενο του Δεύτερου πυλώνα που αναφέρθηκε προηγουμένως. Αυτή η εργασία της διευρημένης ομάδας των ειδικών επιστημόνων θα αποτελέσει ένα μνημιώδες έργο που θα μείνει στην Ελληνική Ιστορία ως παρακαταθήκη για τις επερχόμενες γεννεές. Θα αποτελέσει την απαρχή της οικονομικής απεξαρτήσεως της χώρας μας απο τα ξένα οικονομικά λόμπυ και την ουσιαστική δημιουργία νέων θέσεων εργασίας για όλους.

5). Αξιοπρόσεκτο σημείο του σχεδίου είναι η συμμετοχή όλου του Ελληνικού λαού διότι η βάση της διευρημένης ομάδας των ειδικών επιστημόνων προέρχεται απο τους εκλεγμένους βουλευτές όλων των κομμάτων. Κριτήριο για την συμμετοχή είναι η επιστημονική ιδιότητα και όχι η οποιασδήποτε μορφής ποσόστοση σύμφωνα με την δύναμη των κομμάτων. Επίσης η διευρημένη ομάδα ειδικών επιστημόνων δεν εμπίπτει στον κανονισμό της βουλής διότι θα συμμετέχουν και πλείστοι ανεξάρτητοι επιστήμονες.

6). Η συμμετοχή απάντων ωφείλει να είναι εθελοντική για το διάστημα αυτού του μήνα που θα γίνει η συλλογή των στοιχείων.

7). Στην συνέχεια θα συγκροτηθεί μιά ολιγομελής ομάδα που δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τους δώδεκα ειδικούς επιστήμονες με εποπτικό και συμβουλευτικό ρόλο στο σύνολο του εγχειρήματος διασώσεως της χώρας. Αυτοί οι δώδεκα θα προκύψουν ως αποτέλεσμα της λειτουργίας της διευρημένης ομάδα ειδικών επιστημόνων μετά το πέρας του πρώτου μήνα και τα κριτήρια θα είναι αυστηρά η αντιπροσώπευση όλων των επιστημών.

8). Γιά όλες τις συνεδριάσεις και ως έδρα προτείνεται να χρησιμοποιηθεί χώρος εντός του μεγάρου του κοινοβουλίου για πρακτικούς, επιχειρησιακούς και οικονομικούς λόγους. Η εργασία ψηφιοποίησης μπορεί να γίνει απο το υφιστάμενο προσωπικό τής βουλής εντός του μεγάρου του κοινοβουλίου με την ενίσχυση εξειδικευμένων στη νέα τεχνολογία αποσπασθέντων δημοσίων υπαλλήλων που σαφώς πλεονάζουν σε διάφορες υπηρεσίες. Στόχος μας είναι το μηδενικό επιπλέον κόστος σε οποιοδήποτε επίπεδο.

9). Όλες οι ανωτέρω εργασίες θα δοθούν μετά την ανάρτησή τους στο διαδίκτυο στα ανώτατα, ανώτερα τεχνολογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα και στα πανεπιστήμια για εργασίες των φοιτητών και για μεταπτυχικές διατριβές. Έτσι θα μπολιαστεί το νέο επιστημονικό δυναμικό της χώρας με τις δυνατότητες της πραγματικής οικονομίας, θα κατανοήσει ο αυριανός επιστήμονας τον πλούτο της χώρας του. Θα θέλει ο νέος επιστήμονας, ή τεχνικός να μείνει στον τόπο του και τα εκπαιδευτικά μας ιδρύματα θα μπορούν πλέον να αναβαθμιστούν σύμφωνα με τις διεθνείς μεθόδους βαθμολογήσεων. Θα αλλάξει γνώμη ο νέος επιστήμονας και θα αναθεωρήσει πολλά απο αυτά που νόμιζε ως τώρα. Άλλωστε η λέξη νομίζω δεν αρμόζει σε επιστήμονες διότι δεν είναι συγκεκριμένη, καθ’ ότι η επιστήμη έχει το πείραμα και την μετρήσημη παρατήρηση των φυσικών φαινομένων ως τεκμηρίωση των πορισμάτων της. Το αποτέλεσμα στην παιδεία θα είναι πολλαπλασιαστικό προιόντος του χρόνου και καταλυτικό εις βάθος. Διότι προτείνεται η άμεση συγκρότηση ειδικής υπηρεσίας στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας για την διδασκαλία των «δικαιωμάτων και υποχρεώσεων του πολίτου της δημοκρατίας».

10). Η λογική ωφείλει να πρυτανεύση και να ισοσκελίσει το έλλειμα που υπάρχει έναντι της καλλιέργειας υπέρμετρα του συναισθήματος κάτι που εσκεμένα έχει επικρατήσει τα τελευταία πολλά έτη και στην Ελλάδα. Η ισοροπία μεταξύ των δύο αυτών εννοιών προάγει τον πολιτισμό, όπως μας διαδάσκουν και οι πρόγονοί μας αλλά και οι σύχγρονες έρευνες.

Αναφορικά με τον Β’πυλώνα. Ο δεύτερος πυλώνας περιέχει το πρακτικό σκέλος της υλοποίησης με την κατάλληλη ενεργοποίηση των περιφερειακών, νομαρχιακών και τοπικών υπηρεσιών κατά τόπους και εν συνόλω. Με στόχο την δημιουργία νέων επιχειρήσεων αξιοποίησης των φυσικών πόρων και των πολιτιστικών αξιοθέατων ή των περιβαλοντικά καλαίσθητων περιοχών της Ελλάδος.

Η εκμετάλλευση όλων όσων αναφέρθηκαν ανωτέρω όπως τα ενεργειακά αποθέματα πάσης φύσεως με έμφαση στίς ανανεώσιμες πηγές ενέργειας το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο, τα ορυκτά, τα αδρανή υλικά, ο τουρισμός με θεματικό περιεχόμενο όπως αρχαιολογικός – θρησκευτικός – λαογραφικός – οικολογικός θεραπευτικός – αθλητικός και πολλά άλλα, η γεωθερμία, οι παραδοσιακές καλλιέργειες, η παραγωγή ζωοτροφών, η κτηνοτροφία, η βιομηχανία τροφίμων, η βιομηχανία συσκευασιών, η μεταποιητική βιομηχανία, η βαριά βιομηχανία, οι κατασκευές πάσης φύσεως, τα συνθετικά υλικά, η υλοποίηση των εφευρεσιτεχνιών με πρακτικό αντίκρυσμα, οι οικολογικής φύσεως αναπτυξιακές υποδομές σε όλη την κλίμακα του σχεδίου μας, οι νέες τεχνολογίες και πολλά άλλα.

1). Υποχρέωση όλων των περιφερειαρχών της χώρας να καταγράψουν αρμοδίως με κατάλληλη τάχιστη ενεργοποίηση όλων των διαθέσιμων υπηρεσιών που διαθέτουν συνεπικουρούμενες και από τους ειδικούς επιστήμονες ή και από τους απλούς υπαλλήλους των δήμων όλης της Ελλάδος, όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές των περιοχών τους. Όλα αυτά ωφείλουν να τα καταθέσουν εγγράφως εντός 25 εργασίμων ημερών. Επαναλαμβάνουμε ότι η προσπάθεια ομοιάζει με την απελευθέρωση του γένους από τον οικονομικό κατακτητή και ωφείλει να είναι άμεση, εναργής ατελεύτητη και ορμητική. Δέν χωρούν οι μικρόνοες και η συστράτευση αυτή είναι παλλαική.

2). Ως πλουτοπαραγωγικές πηγές μπορούν να συμπεριληφθούν τα πάντα που μπορούν να συνεισφέρουν οικονομικά κατά την γνώμη των πολιτών της κάθε περιοχής δια μέσου των δημοτικών υπηρεσιών και των ειδικών επιστημόνων ή των απλών υπαλλήλων των περιφερειών. Αυτή η τοπική ενεργοποίηση μπορεί να φέρει στην επιφάνεια και πράγματα που δεν έχουν πιθανόν εντοπιστεί σε εθνικό ή διεθνές βιβλιογραφικό επίπεδο ώς τώρα. Το κυριότερο όμως είναι η παλαική συμμετοχή στην ενεργοποίηση της ανάδειξης των πλουτοπαραγωγικών πόρων μέσα από την τοπική επιχειρηματικότητα.

3). Κατά αυτόν τον τρόπο προβλέπεται να επανέλθουν αρκετοί Έλληνες στα πάτρια εδάφη της καταγωγής τους εγκαταλείποντας τις μεγάλες πόλεις για να αξιοποιηθεί όλο αυτό το δυναμικό του δυνάμενου να παραχθεί έργου. Ας μήν μας διαφεύγει ότι υπάρχουν αντικείμενα αξιοποίησης που που ελάχιστοι ως τώρα έδωσαν σημασία και χάνονται ανεκμετάλευτα. Επίσης να μην διαφεύγει της προσοχής μας ότι πολλά που γίνονται ορθά σε κάποια περιοχή τα αγνοούν σε άλλες περιφέρειες της χώρας και με την ανταλλαγή των πληροφοριών που θα προκύψει αλλά και την ψηφιοποίηση των δεδομένων θα μπορέσουν να γίνουν κτήμων όλων.

4). Ως χαρακτηριστικό παρόμοιο παράδειγμα αναφέρουμε την περίπτωση της ανάπτυξης της Ανάβρας Μαγνησίας. Μιάς περιοχής που διπλασίασε τους μόνιμους κατοίκους και πέτυχε μέσο εισόδημα τα 50.000 ετησίως για κάθε οικογένεια σε μιά ορεινή και άγονη θεωρητικά τοποθεσία. Μια περιοχή που απέκτησε μεγάλη δημοτική ανεμογενήτρια, πρότυπα τυροκομεία, σφαγεία και συσκευαστήρια τροφίμων, αλλά και περιβαλλοντικό πάρκο με διάφορα είδη της πανίδας και της χλωρίδας μαζί με μουσείο φυσικής ιστορίας.

5). Πολλά από τα ζητούμενα πιθανόν να είναι ήδη γνωστά στις περειφέρειες ή στους δήμους αλλά λείπει έως τώρα η πολιτική βούληση και ο συντονισμός. Λείπει επίσης συνήθως η επιχειρηματική παρουσία ως επενδυτική προσπάθεια αλλά κυρίως το νομικό πλαίσιο που επιτρέπει την ανάπτυξη και διευκολύνει τελικά την τοπική επιχειρηματικότητα.

6). Για παράδειγμα αναφέρουμε την νομική ανεπάρκεια της Ελλάδος στο θέμα της έρευνας και κυρίως της εξόρυξης των υδρογονανθράκων. Όταν πανευρωπαικά μόνον τέσσερεις χώρες δεν ψάχνουν για πετρέλαιο, η Βοσνία, η Σερβία, η Μολδαβία και η Ελλάς! Να θυμίσουμε εδώ την απίστευτη καθυστέρηση με την οποία προσήλθαν πρός ψήφιση τα κατά καιρούς συναφή νομοσχέδια καθώς και την δυνατότητα δημοσίων εσόδων χωρίς την παραμικρή κρατική δαπάνη. Καθ’ ότι η διεθνής πρακτική της συνεκμετάλευσης πετρελαιοφόρων κοιτασμάτων είναι της τάξης του 50% - 70% συμμετοχής του εκάστοτε δημοσίου χωρίς μάλιστα συμμετοχή σε δαπάνες έρευνας και εξόρυξης. Επίσης να θυμίσουμε την σύλληψη Έλληνα επιχειρηματία περί τα τέλη της δεκαετίας του ’70 επί υπουργού βιομηχανίας Μιλτιάδη Έβερτ με κατηγορία ‘’το κατ’ εξακολούθησιν έγκλημα της εξόρυξης αργού πετρελαίου’’. Το όνομα αυτού είναι Σωτήριος Σοφιανόπουλος και η τοποθεσία της εξόρυξης το Κερί της Ζακύνθου. Στο διαδίκτυο υπάρχουν ευτυχώς όλα τα ντοκουμέντα με φωτογραφικό υλικό και μάλιστα με διακεκριμένους σημερινούς μεγαλοδημοσιογράφους εκδότες παρόντες.

7). Όλα λοιπόν τα δεδομένα που θα συγκεντρωθούν με την ευθύνη των περιφερειαρχών θα κοινοποιηθούν στην «ομάδα εθνικής σωτηρίας» παράλληλα με το καθ΄υλην αρμόδιο υπουργείο της κεντρικής διοίκησης. Στην ομάδα αυτή η οποία αναφέρεται στο εκάστοτε προεδρείο του κοινοβουλίου και η νομική της υπόσταση θα κατοχυρωθεί από το πρώτο νομοσχέδιο που ωφείλει να υλοποιηθεί έμπρακτα από την πλειοψηφία του πολιτικού φάσματος των κοινοβουλευτικών κομμάτων εντός είκοσι ημερών και από το νομικό συμβούλιο του κράτους εντός πέντε ημερών. Θα συμμετέχουν εθελοντικά βουλευτές νύν ή πρώην που έχουν όμως αποδεδειγμένα αναπτύξει πετυχημένη επιχειρηματική δράση χωρίς σημαντική (έως 20% το πολύ) συμμετοχή σε δημόσια έργα, ή παροχή υπηρεσιών σε στον ευρύτερο δημόσιο τομέα π.χ. ΔΕΚΟ και εταιρείες της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η τεκμηρίωση των εθελοντών βουλευτών ωφείλει να στηρίζεται σε πραγματικά παραστατικά και θα διασταυρώνονται από την ΓΓΠΣ του υπουργείου οικονομικών. Αντίστοιχη προυπόθεση νομικού κολύμματος για την συμμετοχή σε δημόσια έργα κλπ όπως ανωτέρω θα υπάρχει και στούς εθελοντές Έλληνες επιχειρηματίες άνω των 40 ετών που επιθυμούν να συμμετάσχουν στην «ομάδα εθνικής σωτηρίας» με ίδια ακριβώς αντιμετώπιση ως πρός την τεκμηρίωση της μή συμμετοχής τους σε δημόσια έργα κλπ. Σημαίνοντα λόγο καλούνται να έχουν εθελοντικά και οι Έλληνες της διασποράς που έχουν διαπρέψει επιχειρηματικά και φυσικά δικαιωματικά οι δέκα πρώτοι φορολογούμενοι κατά περισσότερο Έλληνες πολίτες ως φυσικά πρόσωπα. Σημαίνοντα λόγο πρέπει να έχουν οι εθελοντικά προσφερόμενοι εφοπλιστές και οι διεθνείς Έλληνες επιχειρηματίες. Επίσης μπορούν εθελοντικά να συμμετέχουν και διακεκριμένοι επιστήμονες του οικονομικού χώρου αλλά και συναφών επιστημών με την επιχειρηματικότητα.

8). Όπως είναι προφανές η προσπάθεια επιβάλλεται να στηριχθεί από όσους έχουν την εμπειρία της επιτυχημένης επιχειρηματικότητας και η λειτουργία αυτής της «ομάδας εθνικής σωτηρίας» μπορεί θεσμικά να λειτουργεί εσαεί. Άλλωστε η λογική επιτάσσει με βάση τα ιστορικά οικονομικά στοιχεία της χώρας μας να ‘’ακούσουμε’’ τους επιτυχημένους διότι οι εκλεγέντες έως τώρα απέτυχαν. Τουλάχιστον τα τελευταία πολλά έτη παρακολουθόντας τους οικονομικούς δείκτες παρατηρούμε ότι το εθνικό χρέος που παρέλαβαν οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις από το 1974 και εντεύθεν ήταν 700 εκ. Δολάρια και όλοι γνωρίζουν το δυσθεώρητο ύψος των 340 δίς ευρώ που το έφθασαν έως σήμερα. Το πάρτυ ετελείωσε όπως ειπώθηκε μάλιστα από μέρους και εκείνων που συνέπραξαν στο οικονομικό έγκλημα κατά της πατρίδας τους. Σήμερα (Αύγουστος 2010) κάθε νεογέννητο Ελληνόπουλο χρωστάει 30.000 ευρώ τα οποία κανονικά πρέπει να εξοφλήσει πρίν πεθάνει για να ξεχρεώσει το Ελληνικό Δημόσιο.

9). Η «ομάδα εθνικής σωτηρίας» προτείνεται να εδρεύει στο υπουργείο ανάπτυξης και παράλληλα όλα τα στοιχεία θα είναι ηλεκτρονικά σε πραγματικό χρόνο, στο υπουργείο εθνικής οικονομίας και φυσικά στο προεδρείο της βουλής που αναφέρεται η «ομάδα εθνικής σωτηρίας». Οι συνεδριάσεις της ομάδος θα γίνονται κατά βάση απόγευμα και βράδυ για να διευκολύνονται οι εργαζόμενοι επιχειρηματίες. Επίσης μπορεί να λειτουργούν και τμηματικά με ηλεκτρονικές συνδιασκέψεις από οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη. Άλλωστε τα θέματα της ανάπτυξης είναι κοινότυπα παγκοσμίως και δεν υπάρχει θέμα απορρήτου. Στα ενεργειακά θέματα και τυχόν άλλα υψίστου εθνικού συμφέροντος θα τηρείται ειδικό πρωτόκολο ασφαλείας.

10). Ένα από τα πρώτα θέματα που θα εξετασθούν είναι η πρωτογενής ανάπτυξη παραδοσιακών καλλιεργειών με τρόπο ώστε η τοπικές κοινωνίες να εξασφαλίζουν ένα σημαντικό μέρος από τα τρόφιμά τους χωρίς να απαιτούνται μεσάζοντες, μεταφορικά και αλλεπάλληλες μεταπωλήσεις που αυξάνουν το κόστος του γνωστού καλαθιού της νοικοκυράς. Μάλιστα θα πρέπει να γίνει ο κατάλληλος προγραμματισμός για την τοπική παραγωγή και κατ’ επέκταση τροφοδοσία τροφίμων σε περιόδους τουριστικής αιχμής. Για παράδειγμα σε νησωτικές περιοχές που είναι αδύνατον η τοπική παραγωγή να καλύψει την ζήτηση συγκεκριμένων περιόδων η σχετική μελέτη θα προβλέπει τον πλησιέστερο τόπο παραγωγής έτσι ώστε να αυξηθεί η εμπορικότητα μεταξύ των περιφερειών.

11). Το ουσιαστικό έργο της «ομάδας εθνικής σωτηρίας» είναι να εκπονήσει τα επιχειρηματικά σχέδια σε κάθε περιοχή της χώρας σύμφωνα με τα δεδομένα των πλουτοπαραγωγικών πηγών. Ως βάση δεδομένων θα χρησιμοποιηθεί η εργασία των περιφερειαρχών η οποία προηγουμένως θα έχει εμπλουτισθεί με τα στοιχεία που θα συλλέξει η ομάδα του Α’ πυλώνα.

12). Οι νέες επιχειρήσεις που θα προκύψουν για να εκκινήσουν θα χρηματοδοτηθούν από μιά νέα τράπεζα με καταστατικό αποκλειστικά αναπτυξιακό και με αναφορά στην πραγματική οικονομία. Ως βασική προυπόθεση επιτυχίας είναι ο αποκλεισμός της συμμετοχής κεφαλαίων με άγνωστη προέλευση και αποφυγή των διεθνών εξαρτήσεων. Τα κεφάλαια του ιδρυτικού μετοχικού κεφαλαίου της νέας αυτής τράπεζας θα προκύψουν από την συμμετοχή εύπορων Ελλήνων και Ελλήνων διεθνών επιχειρηματιών καθώς και από αξιοποίηση τμήματος της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου. Μήν ξεχνάμε ότι μέσα στίς εισηγήσεις της «ομάδας εθνικής σωτηρίας» περιλαμβάνονται και όλες οι νομοθετικές αλλαγές που εξαλείφουν το ανελέητο κυνήγι της επιχειρηματικότητας. Έτσι ώστε να υπάρξουν τα κίνητρα για την επένδυση στην επιχειρηματικότητα και τον επαναπατρισμό κεφαλαίων. Η νέα αναπτυξιακή τράπεζα θα στελεχωθεί από το πλεονάζων προσωπικό των κρατικών τραπεζών και θα στεγάζεται αποκλειστικά σε κτήρια που ανήκουν στο Δημόσιο χωρίς να ακολουθηθεί η πάγια ακολουθούμενη χλιδή των τραπεζικών καταστημάτων. Το ασφαλέστερο από πλευράς υποδομών και ασφαλείας θα ήταν να χρησιμοποιηθούν υφιστάμενα τραπεζικά καταστήματα κρατικών τραπεζών που λόγω συρικνώσεων θα έκλειναν.

13). Αρχικά μπορούν να ιδρυθούν επιχειρήσεις με ευρεία σύνθεση μετοχικού κεφαλαίου από τοπικούς επιχειρηματίες, απλούς πολίτες που επιθυμούν μιά μικρή συμμετοχή ως ασφαλέστερη επένδυση στο σημερινό άκρως επισφαλές διεθνές οικονομικό περιβάλον. Καθώς και μεγαλύτεροι Έλληνες επενδυτές με επιτρεπόμενη ακόμα και την συμμετοχή τους στην «ομάδα εθνικής σωτηρίας».

14). Βέβαια θα υποστηριχθούν τα μέγιστα οι υφιστάμενες επιχειρήσεις που ήδη αξιοποιούν τις διάφορες τοπικές πλουτοπαραγωγικές πηγές. Αυτό μπορεί να γίνει με τις νομικές επωφελείς ρυθμίσεις που θα γίνονται παράλληλα και με αποφυγή δημιουργίας μεγάλων ανταγωνιστών σε τοπικό επίπεδο. Αντίθετα θα ευνοηθεί η ανάπτυξη επιχειρήσεων με παράλληλη και συμπληρωματική δράση ως πρός τα προιόντα.

15). Για τις επιχειρηματικές επενδύσεις ιδιαίτερα μεγάλης κλίμακας και κυρίως της μεγάλης ή της βαριάς βιομηχανίας δεν θα αποκλείεται φυσικά η συμμετοχή και ξένων κεφαλαίων. Στην νέα Τράπεζα θα αποφευχθεί παρόμοια επισφαλής συμμετοχή.

16). Σημαντική μέριμνα θα δοθεί στην ανάπτυξη των τοπικών προιόντων και στην αξιοποίηση των περιοχών φυσικού κάλους. Η περιβαλλοντική προστασία είναι πρωταρχικής σημασίας και η συμμετοχή των περιβαλλοντικών οργανώσεων κρίνεται ιδιάτερα χρήσιμη. Βέβαια χωρίς παραλογισμούς και με γνώμωνα τον συγκερασμό του εθνικού οικονομικού συμφέροντος και της οικολογικά ορθής ανάπλασης και προστασίας του περιβάλλοντος.

17). Η «ομάδα εθνικής σωτηρίας» μετά την πάροδο ενός μηνός θα χωριστεί στίς υποομάδες των περιφερειών οι οποίες θα αναλάβουν την τοπική ανάπτυξη των σχεδίων. Με την επι τόπου συνεργασία των περιφερειαρχών που θα διευκολύνουν την κάθε υποομάδα σε οτιδήποτε χρειάζεται. Άλλωστε στην ουσία πρόκειται για ένα σχέδιο περιφερειακής αναπτύξεως που έχει αρκετές ομοιότητες με το εκπονηθέν από τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη στο πρόσφατο παρελθόν.

18). Υπάρχουν εκατοντάδες λεπτομέρειες οργανωτικού και τεχνικού χαρακτήρα που δεν παρατίθενται σε αυτό το εντελώς συνοπτικό πόνημα. Θεωρούμε όμως ότι δεν βλέπουμε με ποιόν άλλο τρόπο μπορούμε να ξεφύγουμε από το τέλμα που ευρίσκεται στο βάθος του ‘’γκρεμού’’ που τώρα οδεύουμε.

Επίσης υιοθετούμε τις προτάσεις της European League of Geneva αναφορικά με την λύση του προβήματος αλλά σε δεύτερο στάδιο μετά την πάροδο ολίγων εβδομάδων από την έναρξη υλοποιήσεως του σχεδίου επαναφοράς εις την νομιμότητα υπέρ του συνόλου των Ελλήνων και όχι υπέρ των ευνοούμενων ομάδων, συντεχνιών ή κομματικών φίλων.

H European League of Geneva, The Philhellenes of central europe
(Private Non Governmental Think Tanks)
Έχουν προτείνει

1ον Σύσταση ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΜΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ (από Δικαστικούς, Ακαδημαϊκους, Καθηγητές)
για να εξετάσει το ΑΠΕΧΘΕΣ ΧΡΕΟΣ από το 1981 : ΠΟΙΟΙ ΦΤΑΙΝΕ, ΠΟΥ ΠΗΓΕ, ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ
και τιμωρία των υπευθύνων για παραδειγματισμό για το μέλλον.
2ον Στάση πληρωμών για το τμήμα του χρέους που είναι ΑΠΕΧΘΕΣ (όπως έκανε ο Μεταξάς, ο Ισημερινός, η Αργεντινή).
3ον Σύσταση Νέου Συντάγματος που θα απαλλάξει την χώρα από την εναλλαγή ανικάνων κομμάτων οικογενειοκρατίας με σύσταση κυβερνήσεων Εθνικής Ενότητος και με τακτικά δημοψηφίσματα κατά το ΄πρότυπο της Ελβετίας με σταθερούς κανόνες οικονομικής πολιτικής για προσέλκυση ΕΠΕΝΔΥΤΩΝ με σταθερό πρόγραμμα Εθνικής Παιδείας με μαθήματα Αγωγής Δημοκρατικών Πολιτών από το Δημοτικό.

4ον Επιδίωξη ισχυρών συμμαχιών με ΠΟΛΥΔΙΑΣΤΑΤΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ και άρση της υποτέλειας 2 αιώνων.
[Ενα παράδειγμα.. Η ΙΚΒ, μεγάλη Γερμανική Τράπεζα είχε εκδώσει ομόλογα σε Ευρώ. Με την ανακοίνωση του subprime κραχ τον Ιούλιο 2007 (που της επέφερε ζημία 5 δισ΅Ευρώ) έστειλε γράμμα στους κατόχου;ς ομολόγων όπου ομολογεί αδυναμία πληρωμής των τόκων και προτείνει να τους δώσει το 11% του κεφαλαίου των με οριστική λήξη των υποχρεώσεών της ή να παραμείνει το χρέος χωρίς πληρωμή των τόκων, η οποία πληρωμή θα αρχίσει ίσως μετά το 2014 εάν και εφ'όσον η Τράπεζα επιτύχει να εξέλθει από την κρίση.. Δείτε το παράδειγμα που έδωσε η Γερμανική Τράπεζα το 2007!»].

The European League of Geneva
Dr Nicolas Kaloy, Presιdent

Κανόνες μας είναι: α’) η παράθεση των επιστημονικών δεδομένων, β’) τα ιστορικά γεγονότα που αναφέρονται στα οικονομικά και αναπτυξιακά θέματα, γ’) οι απόλυτοι αριθμοί σε όλες μας τις αναλύσεις και εφαρμογές και δ’) κυρίως η λογική των πραγμάτων. Έτσι μόνον έχουμε μικρότερο κίνδυνο να είμαστε υποκειμενικοί άρα μπορούμε να είμαστε περισσότερο ωφέλιμοι στο κοινωνικό σύνολο.

Το διαφορετικό όλου του συνολικού αυτού εγχειρήματος, από άλλα πιθανά παρόμοια, στηρίζεται στην ταχύτητα καθώς και στην στοχευμένη κατάλληλη και παράλληλη ενεργοποίηση όλων μας σύμφωνα με το σχέδιο.

Όλο το προτεινόμενο σχέδιο θα επιτύχει εάν ανακοινωθεί στον Ελληνικό λαό σε εθνικό ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο και ταυτόχρονα στο διεθνή ηλεκτρονικό ιστοχώρο. Με την παρουσία όλων των πολιτικών ηγετών που εκ τεκμηρίου ωφείλουν να έχουν ενστερνισθεί το ‘’Αναπτυξιακό σχέδιο της νεοτέρας Ελλάδος’’ υπό το πρίσμα της βαθειάς οικονομικής κρίσης.

Η ομάς

Εκ μέρους της ΕΝΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Η ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ - του Γιώργου Καραμπελιά

Αναρίθμητες φορές έχουμε τονίσει πως, αν θέλουμε να ορίσουμε ένα όραμα και μια στρατηγική για τη σημερινή Ελλάδα, θα πρέπει κυριολεκτικώς να τετραγωνίσουμε τον κύκλο, δοκιμάζοντας να απαντήσουμε στις πολλαπλές προκλήσεις που αντιμετωπίζει μία χώρα και ένας λαός που βρίσκεται στη δυσκολότερη στιγμή της ιστορίας του. Γεωπολιτικές προκλήσεις, εθνικά προβλήματα, οικονομική κρίση, αθρόα μετανάστευση, δημογραφική καθίζηση, πολιτισμική και πνευματική παρακμή, αλλοίωση της ίδιας της ιδιοπροσωπίας μας.

Σε μια σειρά κειμένων θα επιχειρήσουμε να διερευνήσουμε έναν προς έναν αυτούς τους παράγοντες, αρχίζοντας από τον γεωπολιτικό.

Οι γεωπολιτικές προκλήσεις είναι προφανείς και τεράστιες. Η Δύση, στην οποία είχαμε προσδεθεί ως μια παρασιτική της απόφυση, υποχωρεί σε παγκόσμια κλίμακα. Η Ανατολή, σε όλες τις μορφές της, ενισχύεται. Από την Κίνα έως το Ισλάμ. Και αυτή η υποχώρηση της Δύσης προσλαμβάνει γεωπολιτικές και εδαφικές διαστάσεις. Η Δύση, με επί κεφαλής τους Γερμανούς και τους Αμερικανούς, αποσυνέθεσε τα Βαλκάνια, μεταβάλλοντάς τα σε ανίσχυρα προτεκτοράτα, για να τα παραδώσει -εν μέρει τουλάχιστον- στον τουρκικό νεο-οθωμανισμό. Και σήμερα ετοιμάζεται να ολοκληρώσει το έργο της, μέσα από την αποσύνθεση της Ελλάδας, με αφορμή την οικονομική κρίση. Ο αναβρασμός που επικρατεί στον αραβικό κόσμο, ως απάντηση στην πρόσκληση τηςΔύσης με τις εισβολές στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, και τον ρόλο του Ισραήλ, κινδυνεύει να προκαλέσει τεράστια παλιρροϊκά κύματα μεταναστών, που θα κατακλύσουν, πρώτη από όλους, την Ελλάδα. Το Ισραήλ, καταδικασμένο μεσοπρόθεσμα σε εξαφάνιση εάν συνεχίσει την ίδια πορεία, δεν θα μπορεί πλέον να αποτελεί προκεχωρημένο φυλάκιο αλλά θα μεταβάλλεται σε παγίδα. Έχει αρχίσει η μεγάλη αμπώτιδα της Δύσης στον ισλαμικό και αραβικό κόσμο.

Αυτές οι γεωπολιτικές ανατροπές έχουν ήδη αρχίσει να επηρεάζουν τον ελληνισμό. Στην Κύπρο, ήδη, μέσω του εποικισμού της βόρειας κατεχόμενης Κύπρου, το συνολικό πληθυσμιακό ισοζύγιο καθίσταται όλο και πιο δυσμενές για τους Έλληνες στην Ελλάδα, το μεταναστευτικό κύμα των μουσουλμανικών πληθυσμών, στον βαθμό που θα «συναντηθεί» με τους μειονοτικούς μουσουλμανικούς πληθυσμούς, θα καταστεί τα επόμενα χρόνια ίσως το ισχυρότερο όπλο της νεο-οθωμανικής στρατηγικής.

Η Ελλάδα αποτελεί το σύνορο των δύο κόσμων, της Δύσης και του Ισλάμ. Όσο τα σύνορα παρέμεναν σταθερά, όπως συνέβαινε για πενήντα χρόνια, από το 1922 έως το 1974, οι γεωπολιτικές προκλήσεις είχαν διαφορετική κατεύθυνση, από τον Βορρά προς τον Νότο. Είτε αφορούσαν τη μάχη για την κατάκτηση της Ευρώπης και της Ελλάδας, από την πλευρά του 3ου Ράιχ και των Ιταλο-βουλγάρων συμμάχων τους, είτε εντάχθηκαν στην ιδεολογική σύγκρουση δυτικού καπιταλισμού και «σοσιαλιστικού στρατοπέδου», από το τέλος του πολέμου έως το 1974.

Ο άξονας της αντιπαράθεσης μετατοπίζεται

Σήμερα, η κύρια αντίθεση μετατοπίζεται στον μεγάλο άξονα Ανατολή-Δύση, παρόλο που εξακολουθεί να λειτουργεί και η σύγκρουση στον άξονα Βορρά-Νότου, με τα Σκόπια, π.χ, αλλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα. Και πάντα έτσι συνέβαινε. Ο μεγάλος άξονας της αντιπαράθεσης ήταν ο άξονας Ανατολή-Δύση, Πέρσες και Ρωμαίοι, Άραβες και Σταυροφόροι, Τούρκοι και δυτική αποικιοκρατία. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, και ιδιαίτερα μετά την 11 Σεπτεμβρίου 2001, αυτός ο άξονας καθίσταται και πάλι ο αποφασιστικός

Κατά την πρώιμη μεταπολίτευση, στα πλαίσια της κυρίαρχης αντίθεσης μεταξύ σοσιαλιστικής Ανατολής και καπιταλιστικής Δύσης, καθώς και εξ αιτίας της ενίσχυσης του τουρκικού επεκτατισμού από τους Αμερικανούς, η Αριστερά, αλλά και ένα μεγάλο μέρος του ΠΑΣΟΚ, υποτιμούσανσυστηματικά την αντίθεση με τον τουρκικό επεκτατισμό και πρόβαλλαν ως αποκλειστική σχεδόν αντίθεση της Ελλάδας την αντίθεση με τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος που το ΚΚΕ, ακόμα και σήμερα, εξακολουθεί να αναφέρεται στον τουρκικό επεκτατισμό, ως παρακολούθημα και παράγωγο της αμερικανικής στρατηγικής έτσι, υπεύθυνοι για τις παραβιάσεις στο Αιγαίο δεν είναι οι... Τούρκοι αλλά κατ' εξοχήν το ΝΑΤΟ και οι Αμερικανοί !

Σήμερα όμως τα πράγματα έχουν μεταβληθεί άρδην. Η Τουρκία δεν είναι ένας απλός πελάτης των ΗΠΑ, αλλά τείνει να μεταβληθεί σε αυτόνομο περιφερειακό πόλο ισχύος και δυνητικό ηγέτη του μουσουλμανικού κόσμου. Επομένως, αυτό που χωρίστηκε στα 1923-1924, με την κατάργηση του καλιφάτου, επιχειρείται σήμερα να επανενωθεί. Οι μουσουλμανικές χώρες, και πρώτη απ' όλες η Τουρκία, μεταβάλλονται, λιγότερο ή περισσότερο, σε ισλαμικές. Το ισλάμ μεταβάλλεται και πάλι σε μια ενοποιητική πολιτικοκοινωνική και θρησκευτική ιδεολογία. Από τον Χομεϊνί και τον Μπιν Λάντεν, στον Ερντογάν και τον Νταβούτογλου, το γεωπολιτικό κέντρο βάρους του πολιτικού ισλάμ τείνει, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, να μετατεθεί προς την Τουρκία.

Η τελευταία, στη νεο-οθωμανική στρατηγική της, χρησιμοποιεί, παράλληλα με τον κεμαλισμό, και το όπλο του ισλάμ. Έτσι όμως αλλάζουν δραματικά τα γεωπολιτικά δεδομένα για την Ελλάδα. Στο παρελθόν, οι Ιρανοί και οι Άραβες βρίσκονταν σε αντιπαράθεση με την Τουρκία, που αποτελούσε τον χωροφύλακα του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην περιοχή. Η Συρία και το Ιράκ ήταν ορκισμένοι εχθροί της Τουρκίας. Από τη στιγμή όμως που κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση, έμειναν χωρίς κάποια μεγάλη δύναμη που να τους προστατεύει, ενώ η στροφή της Τουρκίας, ιδιαίτερα μετά τον τελευταίο πόλεμο του Ιράκ, τους επέτρεψε να στραφούν προς αυτή. Και το ίδιο σε ένα βαθμό συνέβη με το Ιράν. Επί πλέον, το επεισόδιο του στολίσκου της Γάζας οδήγησε σε επιδείνωση των σχέσεων της Τουρκίας με το Ισραήλ και σε σύσφιγξη των σχέσεων με τους Παλαιστινίους.

Εάν σε αυτά προστεθεί η ανεξέλεγκτη μετανάστευση μουσουλμάνων ασιατικής και αφρικανικής καταγωγής στην Ελλάδα, το τοπίο τείνει να μεταβληθεί δραματικά. Δηλαδή, τη στιγμή που οι σχέσεις μας με τη Δύση βρίσκονται στο ναδίρ, εξ αιτίας της οικονομικής επίθεσης των δυτικών τραπεζιτών ενάντια στη χώρα μας, κινδυνεύουν να επιδεινωθούν και οι σχέσεις μας με το ισλάμ, στον βαθμό που αυτό μεταβάλλεται -έστω εν μέρει- σε όπλο στα χέρια της Τουρκίας.

Με άλλα λόγια, βρισκόμαστε μπροστά στον κίνδυνο μιας εχθρικής ή οιονεί εχθρικής Ανατολικής Μεσογείου, κάτι που δεν είχε ξανασυμβεί στην πρόσφατη ιστορία μας. Κινδυνεύουμε, δηλαδή, στη σύγκρουση Ανατολής και Δύσης, να καταχωρισθούμε ως ένα προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης, το οποίο όμως οι Δυτικοί δεν είναι διατεθειμένοι να υπερασπίσουν αντίθετα, μπορεί να το προσφέρουν ως αντάλλαγμα για να κατευνάσουν τον νεο-οθωμανικό επεκτατισμό.

Ένα ιστορικό προηγούμενο

Η κατάσταση, από πολλές απόψεις, θυμίζει την περίοδο 1204-1453 από κάποιες πλευρές, επί τα χείρω -διότι, σήμερα, οι συνολικές δυνάμεις μας είναι πολύ μικρότερες- και από κάποιες άλλες επί τα βελτίω, διότι οι αντίπαλοί μας δεν είναι τόσο ισχυροί.

Ο φίλος Νίκος Μπινιάρης, στο βιβλίο του Το Κάλεσμα της Ερήμου, παραλληλίζει τη σημερινή εποχή με εκείνη του Βυζαντίου, την εποχή του αυτοκράτορα Ηρακλείου, όταν οι δυνάμεις των Αράβων κατέλαβαν, σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, την Αίγυπτο, την Παλαιστίνη και τη Συρία και ανάγκασαν το Βυζάντιο να συμπτυχθεί στη Μικρά Ασία. Κατ' αναλογίαν βλέπει, σήμερα, την αντίστοιχη αυτοκρατορία της Αμερικής να αντιμετωπίζει μια νέα έφοδο της ερήμου, δηλαδή του ισλάμ. Τότε, ο Ηράκλειος εγκατέλειψε τη Συρία και την Παλαιστίνη στην τύχη τους και, σήμερα, το ίδιο κινδυνεύει να συμβεί με την Ελλάδα και την Κύπρο. Θα μπορούσε άραγε μια ταύτιση της Ελλάδας με τη Δύση και τις ΗΠΑ να της επιτρέψει να αποφύγει τον κίνδυνο;

Ο συγγραφέας φαίνεται να το πιστεύει προς στιγμήν, αλλά ταυτόχρονα είναι μάλλον απαισιόδοξος για την έκβαση της σύγκρουσης. Όπως το 1453, η Δύση δεν έσπευσε να σώσει το Βυζάντιο, έτσι και σήμερα, το πιθανότερο είναι πως θα αδιαφορήσει μάλλον για την τύχη της Ελλάδας, αν το αντίτιμο είναι ο εξευμενισμός της Τουρκίας και του ισλάμ. Εξ άλλου, τι άλλο ήταν το σχέδιο Ανάν; Δύο είναι οι σημαντικές διαφορές που περιπλέκουν εν μέρει το ζήτημα: η ύπαρξη του Ισραήλ, που όχι απλώς αποτελεί οργανικό στοιχείο της Δύσης μέσα στην Ανατολή αλλά ένα κομμάτι της συνδεδεμένο με τους βασικούς μηχανισμούς αποφάσεων της Δύσης, και βέβαια, πάντα, η ύπαρξη του πετρελαίου.

Στην περίοδο πριν το 1453, και για την ακρίβεια στα χρόνια 1330-1453, στο ελληνικό Βυζάντιο, δηλαδή το δεσποτάτο του Μορέως, τη Μακεδονία την περικυκλωμένη Κωνσταντινούπολη και την Τραπεζούντα, διεξήχθη μια έντονη ιδεολογική διαμάχη για την κατεύθυνση που όφειλε να πάρει ο ελληνισμός ώστε να διασωθεί. Ο πολεμιστής, αυτοκράτορας και μοναχός, Ιωάννης Καντακουζηνός εκπροσωπεί μια μεταιχμιακή μορφή αυτής της σύγκρουσης. Για πάνω από τριάντα χρόνια, πολέμησε ενάντια στους Φράγκους, τους Βούλγαρους, τους Σέρβους και εν τέλει τους Τούρκους. Όταν, το 1354, αυτοί πέρασαν την Καλλίπολη και βρέθηκαν στην Ευρώπη, πείστηκε εν τέλει πως δεν υπάρχει σωτηρία για την κρατική υπόσταση του ελληνισμού και έγινε μοναχός, προσχωρώντας στον ησυχασμό. Ακολουθώντας τον Γρηγόριο Παλαμά και τον Ιωάννη Καβάσιλα, επέλεξε την κατάδυση στον σκληρό πυρήνα της ορθόδοξης ταυτότητας, έτσι ώστε ο ελληνισμός, ως ορθοδοξία, ν' αντέξει τις μαύρες μέρες της μακραίωνης Κατοχής που επρόκειτο να ακολουθήσει. Άλλοι, ανάμεσά τους οι περισσότεροι αυτοκράτορες της τελευταίας περιόδου, όπως οΙωάννης Παλαιολόγος, ακόμα και ο Κωνσταντίνος, προσέφυγαν στις δυτικές δυνάμεις και τον Πάπα, ασπαζόμενοι ακόμα και τον καθολικισμό, για να επιτύχουν την επέμβασή τους εναντίον των Τούρκων, και απατήθηκαν οικτρά, διότι οι Δυτικοί, τουλάχιστον εκείνη την περίοδο, μισούσαν και φοβόντουσαν περισσότερο τους Έλληνες παρά τους Τούρκους. Να τι γράφει ο πολύς Μοντεσκιέ, γύρω στα 1720:

Έτσι, τα σχέδια κατά του Τούρκου, όπως αυτά που μπήκαν σε εφαρμογή από τον Πάπα Λέοντα Χ΄, σύμφωνα με τα οποία ο Αυτοκράτορας θα εξεστράτευε μέσω της Βοσνίας στην Κωνσταντινούπολη, ο βασιλιάς της Γαλλίας, μέσω της Αλβανίας και της Ελλάδας, και άλλοι ηγεμόνες θα ξεκινούσαν από τα λιμάνια τους, αυτά τα σχέδια, το επαναλαμβάνω, δεν ήταν σοβαρά, ή έγιναν από ανθρώπους που δεν έβλεπαν το συμφέρον της Ευρώπης .

Τέλος, ένα τρίτο «κόμμα», το μικρότερο, εκείνο του Πλήθωνα-Γεμιστού, προσπάθησε να χαράξει έναν τρίτο αυτόνομο δρόμο. Εκείνον της πολιτειακής Αναγέννησης του ελληνισμού μέσω μιας ριζικής κοινωνικής και ιδεολογικής μεταρρύθμισης, έτσι ώστε οι .Έλληνες να αποφύγουν και τη δυτική τιάρα και το τουρκικό σαρίκι. Γι' αυτό πρότεινε την επιστροφή της γης στους καλλιεργητές της, τη δημιουργία ενός νέου στρατεύματος και εν τέλει την εγκατάλειψη της φθαρμένης εκκλησίας και την επιστροφή στην αρχαία θρησκεία. Ενώ η πρόταση του, για στήριξη του ελληνισμού στις δικές του δυνάμεις, ήταν θεωρητικά ορθή, δεν διέθετε τις κοινωνικές βάσεις για να γίνει πράξη. Οι δεσπότες του Μορέως και οι αυτοκράτορες, στους οποίους υπέβαλε τα σχέδιά του, τον αγνόησαν, ενώ η εγκατάλειψη της ορθοδοξίας τον αποξένωσε από τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού. Έτσι, ο δρόμος των ησυχαστών, της πνευματικής επιβίωσης, απεδείχθη εν τέλει ο προσφορότερος.

Υπάρχει διέξοδος;

Σήμερα, οι αναλογίες είναι οφθαλμοφανείς, μια και πάλι βρισκόμαστε σε μια φάση επανεπιβεβαίωσης του ισλάμ, μετά την πρόκληση της Δύσης εναντίον του, που κρατάει ήδη σχεδόν εκατό χρόνια, όπως είχε συμβεί τότε με τους Σταυροφόρους. Αλλά και οι διαφορές στο εσωτερικό ιδεολογικό τοπίο είναι σημαντικές. Οι οπαδοί της με κάθε τρόπο υποταγής στη Δύση μάς οδήγησανκαι στη χρεοκοπία και ταυτόχρονα στην υποταγή στην Τουρκία. Πρόκειται για το ίδιο «κόμμα» -σε αντίθεση με τον βαθύ διχασμό της βυζαντινής περιόδου- το οποίο, έτσι, απονομιμοποιεί ταυτόχρονα και τις δύο αυτές επιλογές στα μάτια του ελληνικού λαού, που απεχθάνεται εξ ίσου τη Μέρκελ και τον Ερντογάν. Η άκριτη υπαγωγή στη Δύση σήμανε εν τέλει και την υποταγή στην Τουρκία, μια και η Τουρκία ήταν, ή και είναι ακόμα, το αγαπημένο παιδί της Δύσης, όπως ακριβώς συνέβαινε για τα διακόσια χρόνια του «Ανατολικού Ζητήματος».

Είναι χαρακτηριστικό πως όσοι επιθυμούν να επαναλάβουν δήθεν την επιλογή του «ησυχασμού», μέσα από τη διαστροφή της νεο-ορθοδοξίας και μέσα από μια δήθεν ορθόδοξη οικουμενικότητα, δεν προτείνουν τίποτε περισσότερο από την επιλογή της υποταγής μας στον νεο-οθωμανισμό, με τοέωλο, σήμερα, επιχείρημα πως, μια και χάνουμε τον ελληνισμό, ας επιβιώσει η ορθοδοξία ξεχνούν, όμως, πως, σε μια εποχή εκκοσμίκευσης και παγκοσμιοποίησης, η ορθοδοξία, χωρίς στήριγμα σε κάποια κρατική υπόσταση, δεν μπορεί να υποκαταστήσει την πολιτική ανεξαρτησία, όπως έκανε μετά το 1453. Γι' αυτό, αναπόφευκτα, μια νεο-ορθοδοξία που μισεί το ελληνικό κράτος όχι μόνο θα καταλήξει υποχρεωτικά στην αγκαλιά του νεο-οθωμανισμού αλλά και θα συμβάλει στην υποχώρηση και της ορθόδοξης ταυτότητας. Η ορθοδοξία, ως πνευματικότητα και παράδοση, μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει, στον τόπο μας, μόνο συνδεδεμένη σφικτά με τα απειλούμενα ελληνικά κράτη, την Ελλάδα και την Κύπρο.

Κατά συνέπεια, δεν μας μένει παρά η επιλογή του Πλήθωνα, η οποία δεν είναι τόσο ανέφικτη και εξωπραγματική όπως στο δύον Βυζάντιο. Έχουμε ακόμα τη δυνατότητα να αποπειραθούμε μια καθολική μεταρρύθμιση της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής μας ζωής. Ίσως όχι για πολύ ακόμα, πάντως αξίζει να προσπαθήσουμε. Και η ιδεολογική μας αναφορά δεν χρειάζεται να ταξιδέψει σε ανέφικτες κατευθύνσεις, όπως είχε κάνει ο Πλήθωνας. Όπως λέει και ο ποιητής, στο πνευματικό μας οπλοστάσιο, διαθέτουμε και τις αρχαιότητες και την ορθοδοξία και τις κοινότητες των Ελλήνων. Αρκεί να καταπολεμήσουμε τον κυρίαρχο εθνομηδενισμό.

Βεβαίως, μπορούμε και πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τις διεθνείς αντιθέσεις και συγκυρίες, δηλαδή τη διάρρηξη της συμμαχίας Ισραήλ-Τουρκίας, ή την ανάδειξη του κουρδικού ως του μεγάλου εσωτερικού ζητήματος της Τουρκίας, ή, τέλος, την αρχόμενη μετατόπιση της Τουρκίας στον άξονα του ισλάμ, που δημιουργεί περιπλοκές στη σχέση της με τη Δύση. Όμως όλα αυτά δεν πρόκειται να μας σώσουν, ούτε είναι σωστό μια χώρα των συνόρων να ταχθεί αυτοκτονικά με το ένα από τα δύο στρατόπεδα, όσο δεν απειλούνται τα ζωτικά της συμφέροντα. Η Ελλάδα πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί μια γέφυρα πολιτισμών, και να επιχειρεί μία ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης Δύσης-Ισλάμ, με μία προϋπόθεση όμως, ότι το ισλάμ δεν θα ενισχύεται στο ίδιο το εσωτερικό μας. Μόνο έτσι θα μπορούμε να παίζουμε έναν ρόλο γέφυρας, διαφορετικά μεταβαλλόμαστε σε μέρος του παιγνιδιού. Μια επίλυση αυτής της σύγκρουσης και, επομένως, η υποχρέωση του Ισραήλ σε μια συνδιαλλαγή με τους Παλαιστινίους και τους Άραβες, είναι προς το συμφέρον μας διότι παύει να τροφοδοτεί τον πόλεμο των πολιτισμών και δεν επιτρέπει στην Τουρκία, που υπήρξε ο ολετήρας των Αράβων, να εμφανίζεται ως ο προστάτης τους και, επομένως, θα οδηγήσει και σε αποτυχία την προσπάθειά της να εμφανιστεί ως το «ξίφος του Ισλάμ».

Όλα αυτά όμως έχουν μία προϋπόθεση, ότι ενισχύεται το εσωτερικό μέτωπο, ότι, για πρώτη φορά μετά από χρόνια, κοιτάζουμε μέσα στη χώρα μας και μέσα μας -στην ιστορία μας και την πνευματική μας παράδοση- για λύσεις. Όλα αυτά έχουν ως προϋπόθεση μιαν αυτόκεντρη πορεία, ότι η Ελλάδακαι η Κύπρος μεταβάλλονται σε ακρόπολη του ελληνισμού, ότι παύουμε πλέον να αρδεύουμε ξένους τόπους, ξένες ιδέες, ξένες βιομηχανίες, ξένες ιδεολογίες. Ενσωματώνουμε δημιουργικά το ξένο και το κάνουμε δικό μας.

Ο ΜΙΚΗΣ ΚΑΙ Η ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ - του Όθωνα Ιακωβίδη

H Θεοδώρα (Ντόρα) Μπακογιάννη - Μητσοτάκη, το νιογέννητο κόμμα/κεφάλι της Λερναίας Ύδρας της κομματοκρατίας, το πιστότερο πορτραίτο της οικογενειοκρατίας, μίλησε. Και τι είπε; « Να μας πεί ο Μίκης Θεοδωράκης που βρήκε τα λεφτά για την ομιλία του στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου».

Τα «κανάλια», η φωλιά που μέσα της εκκολάπτεται τα αυγό του φιδιού της παγκοσμιοποίησης της κυριαρχίας της «Διεθνούς του Χρήματος», το προπύργιο του σάπιου εγχώριου καθεστώτος, προβάλλουν με συνεχείς επαναλήψεις το ερώτημα, προσπαθώντας να του δώσουν βαρύγδουπη σημασία, νόημα και υπονοούμενα. «- Που βρήκε τα λεφτά ο Μίκης Θεοδωράκης;», « - Με τι λεφτά έφερε στα προπύλαια του Πανεπιστημίου μία λαοθάλασσα»; Και, δεν λέν κουβέντα για την πρωτόγνωρη ποιοτική σύνθεση, την άδολη αγάπη και την αμέριστη Εμπιστοσύνη αυτών των πολιτών προς το πρόσωππο του Μίκη, αισθήματα που η Ντόρα ποτέ δεν μπόρεσε (και ούτε, βέβαια, θα μπορέσει ποτέ της) να ζήσει.

Η Ντόρα απορεί, γιατί η δική της οπτική φθάνει μέχρι εκεί που φθάνει η δύναμη του χρήματος του κομματικού ταμείου που όλα αυτά τα χρόνια, χρεώνοντας την Ελληνική κοινωνία, οργανώνει και χρηματοδοτεί τη δημιουργία των «ανοιχτών συγκεντρώσεων». Απορεί, γιατί η δική της οπτική φθάνει μέχρι εκεί που φθάνει η δύναμη του Δημόσιου χρήματος (δηλαδή των δανεικών που πληρώνει σήμερα ο άνεργος και ο πτωχεύων υπάλληλος, ο μαγαζάτορας και ο μεταναστεύων απελπισμένος νέος). Του δημόσιου χρήματος που έρρευσε (και ρέει) άφθονο από τα «Μυστικά κονδύλια» του Υπουργείου Εξωτερικών, για να μπουκώνει τα τρεφόμενα από αυτό, δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, προκειμένου να προπαγανδίζουν, ακό μη και σήμερα, υπέρ του «χορηγού» τους.

Το νιογέννητο κεφάλι της Λερναίας Ύδρας, η Ντόρα, απορεί γιατί δεν μπορεί να αντιληφθεί (είναι έξω από κάθε λογική συνάρτηση του εγκεφάλου της) ότι οι μεγάλες κατακτήσεις του Ανθρώπου, όπως πχ η ΑΓΑΠΗ ή η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ, ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΙ. Μόνο προσφέρονται.

Έτσι, ποτέ δεν θα καταλάβει ότι αυτή η ιστορική σύναξη και ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου, αυτή η τεράστια προσέλευση των Αθηναίων πολιτών, κόστισε στον Μίκη και στο κίνημα των Ανεξάρτητων Πολιτών που αυτός δημιούργησε και καθοδηγεί, το ποσό που αντιστοιχεί στο αντίτιμο του ταξί που τον μετέφερε από το σπίτι του στο Πανεπιστήμιο. Και αυτό, ακόμη, ο ταξιτζής δεν δέχθηκε να το εισπράξει. Το χάρισε στον Μίκη, γιατί ο Μίκης του χάρισε κάτι πολύ πιο μεγάλο: Την ελπίδα ότι η κόρη του μπορεί να μη πουλάει, αύριο, τον εαυτό της «για ένα ζευγάρι καλσόν».

Ε. 1.1. Άμεση Δημοκρατία – Εταιρισμός – Ιδέα - Σ. Σχεδιασμός – Ω μέγα

Χρονικά ο κόσμος μας τελεί σε μια φάση προκλασική. Η προιούσα διαμόρφωση ενός κλασικού συστήματος άμεσης δημοκρατίας είναι ήδη εδώ. Το φάντασμα που πλανήθηκε αποκάλυψε εαυτόν ως μεσότητα.

Η Ανάγκη, η Τύχη και η Αρχές συναποφάσισαν τη διατήρηση της υφισταμένης κατάστασης. Το δυναμικό βήμα των επόμενων δέκα ετών εμφαίνεται ως έχον χαρακτηριστικά μικτούς υφής, αναλυόμενης σε έργο και δουλειά.

Ως εκ τούτων η τάση χρήζει και ποσοτικής αξιοποίησης. Έτσι, μπορούμε πλέον να χρησιμοποιήσουμε τροπικά εργαλεία για τη σταδιακή διαχυτική αλληλοβοήθεια, με σκοπό την κατ' αρχή καθ΄ ημάς τακτοποίηση.

Άλλως ιδωμένων των πραγμάτων πρέπει η Επικράτεια να καινοτομήσει, διερευνώντας τη δυνατότητα παρακολουθηματικής εφαρμογής άμεσης δημοκρατίας. Αυτό προϋποθέτει κατά κύριο λόγο την ενεργοποίηση υφισταμένων πολιτιστικών προδιαθέσεων των πολιτών, οι οποίοι συνεργαζόμενοι θα δημιουργήσουν ένα νέο πρακτικό θεσμικό μοντέλο άμεσης δημοκρατίας.

Στον παρόντα ιστότοπο ιδέες με γνώμονα τις Αρχές του Ανθρώπου εμπορεύονται Ελεύθερα και Αναλόγως. Έκαστοι εκόντες προχωρούν χαμογελώντας, αισιόδοξοι για τη ζωή τους.

Ελληνικό 21.03.2011

λογύδριο

εἰ δ’ αὖ οἷον ἀποδημῆσαί ἐστιν ὁ θάνατος ἐνθένδε εἰς ἄλλον τόπον, καὶ ἀληθῆ ἐστιν τὰ λεγόμενα, ὡς ἄρα ἐκεῖ εἰσι ἅπαντες οἱ τεθνεῶτες, τί μεῖζον ἀγαθὸν τούτου εἴη ἄν, ὦ ἄνδρες δικασταί; εἰ γάρ τις ἀφικόμενος εἰς Ἅιδου, ἀπαλλαγεὶς τούτων τῶν φασκόντων δικαστῶν εἶναι, εὑρήσει τοὺς ἀληθῶς δικαστάς, οἵπερ καὶ λέγονται ἐκεῖ δικάζειν, Μίνως τε καὶ Ῥαδάμαν...